iyi yanları muhakkak ki var amma ve lakin kötü yanları da mevcuttur.
çünkü etrafında herkes bu adamdan yüksek başarı bekler. çocuğun da aklı hep 'ya başaramazsam' da takılı kalır.
sayısal yazılılarının çok zor olmasından dolayı içinde çalışma isteği uyandıran durumdur. çok güzel insanları, kafa dengi, kaliteli arkadaşları vardır. kesinlikle çok sosyallerdir fakat kafasını hiç dersen kaldırmayan tipler de mevcuttur, istisnadır.
garanti öss derecesi falan değildir. aslında fen lisesi öğrencinin özgüvenini düşüren bir yer. al ilköğretimde süper notları liseye bir gel ilk yazılıladan 40 lar 50 ler. sonra bir tökezleme. işte o sıra çalışan yapıyor bırakan mallaşıyor. bu arada sen kendini geliştirmedikten, gezip tozup her hafta 3 roman bitirip her diziyi takip ettikten sonra fen lisesi sana sihirli değenek vermiyor benim gibi kalıyorsun 2. seneye ve her dakikan vicdan azabı gibi geçiyor. ne yaparsan yap yetersiz geliyor. yapılandan da tat alınmıyor. sonuç olarak düz liseye de gitsen fen lisesine de hakkını vererek çalışırsan kazanıyorsun.
kimseye nasip olmayacağı gibi beklenti de çok yüksektir.
meb in eğitim öğretim yılı boyunca düzenlediği birçok projeye girmek demektir. sen girmiyorsan kim girecek bu proje yarışmalarına.
ama işte bu çocukların yaratıcılıkları maalesef bu saatte test çözmekle sekteye uğratılıyor.
halbuki bu çocuklar gece gece icat çıkarsa fena mı olurdu test çözmek yerine.
iki lafı bir araya getirebilen, yabancı dilleri iyi olabilen, yüksek puanlara sahip olan, okulda konserler düzenleyen, toplaşıp sinemaya giden, öğretmenlerle maç yapan, dersleri kaynatmak için uğraş veren, diğer liseleri bilmemekle birlikte çok inek olmayan, eğlenmeyi bilen, yurtta partiler düzenleyen, ama zamanı geldiğinde çalışmayı bilen bir insan olmak demektir. kitap okumak, resim çizmek, müzikle uğraşmak, biraz entel olmak anlamına da gelir. ha bu arada inekler var hakikaten ama hayatı o kadar tekdüze yaşamayan insanlar da var. bir de benim gibi oraya nasıl geldiği belli olmayan aylak tipler var.
şüphesiz ki kendileri adına gurur verici olan durumdur.
hepsi inek değildir. hatta uygun bir dershane sınıfında çok iyi muhabbeti olan, her türlü ibneliği yapmaya hazır versiyonlarını da bulabilirsiniz. çoğunluğu ders çalışmayı iyi biliyor, kendilerini bu konuda iyi yetiştirmişler gerçekten. disiplini sağlayabiliyorlar ders çalışma konusunda.
iki lafı bir araya getiremeyen, yabancı dil özürlüsü olan öğrenci. belki daha yüksek puanlara sahip olabilirler ama asla bir anadolu liseli kadar kaliteli olamazlar.
edit: alayım eksileri. nasıl olsa haklıyım. (bkz: anadolu lisesi öğrencisi olmak.)
ineklikle yaftalanmaktir. cogunlugun ici gecmis, iki lak lak edecek adam yok lan. sinifi gelin yuzuklerin efendisi 2 ye gidelim diye orgutlemeye kalkarsin, herifler kafayi dersten kaldirana kadar film gosterimden kalkar. ben hicbir hayrini gormedim amk. bi film izleyemedik lan. edit: ayrica cogu fen lisesi ogrencisinin gercekten dunyadan haberi yoktur. belki fen lisesindeki calisma temposu insanlari bu hale gelmeye zorluyor, belki de bu kafada insanlar fen lisesi tercih ediyor olay ne bilemiyorum. ama cogu insan asosyal olmasa da gercekten bilgisiz, genel kultur duzeyi cok dusuk. belki de hayati ders veya calisma haline getirmektendir. bilgi yarismalarindaki kisilerden de bunun irneklerini goruyoruz. ben de matematik kafasi yoktu, o yuzden fen lisesinde pek basarili degildim. onun icin farkli seylere yogunlasabildim ama basariyi tuttursam citayi dusurmemek icin belki ben de oyle biri haline gelebilirdim. kendini gelistiremeyen cok fazla ogrenci var ve isin kotusu sartlar suan cok daha zor. allah hepsine kolaylik versin.
tam bir eziyet. ilkokul döneminde çocukluğunu yaşayamadan çalışırsın ama çalıştığının karşılığınıda alıp kazanırsın fen lisesi dedikleri yeri. 4 yıl yatarsın en kral üniversiteye gidersin der herkes fakat okula gidince böyle olmadığını görürsün. diğer liselerdeki arkadaşların gezer tozarken sen bi yazılıdan 50 alabilmek için sabaha kadar çalışırsın ve sınavda kopya için şekilden şekile girersin. bölüm seçme imkanın yoktur.(gerçi şimdi değişik uygulamalar geldi ama yinede yok sayılır çünkü sayısal alanda ders görüp sözel kazanmak hiçte kolay değil) ailen çevren senden övgüyle söz eder ama sen bitek okulu bian önce bitirmeyi hedeflersin. hiçbir sosyal aktiviten olmadan dört yıl geçer yaz tatillerini iple çekersin. son sene gelince hayattan tamamen koparsın önüne bir hedef koyarlar ve gece gündüz çalışırsın genelde karşılığını alıp iyi bi tıp yada mühendislik fakültesine gidersn ama ömründen en az 5 sene götürür o yıl. kısacası fen lisesi yarış atı yetiştiren bir okuldur yer içer des çalısırsın..
eğer sayısal düşünme yeteneğin falan yoksa hayatını zehir edecek, dersleri kötü olanların "çünkü ben sosyal bi insanım ondan yapamıyorum" diye gezdiği, başarılı olabilmenin sadece inek olmaktan geçtiğinin düşünüldüğü okullarda öğrenci olmaktır.
sorun -kadrolu öğretmenleri olmasa bile- her ile bi tane fen lisesi açma çabasındandır. matematik dersine ticaret lisesinin hocası gelir, kimyaya ortaokul hocası.
bi memleketten kaç tane einstein çıkar? dandik bi sınavda biraz yüksek puan yaptı diye analarının koynundan alıp yerleştir okula, ver yemini suyunu, sonra bekle bilimadamı olsunlar.
