10 lira, 20 lira... çarşı pazar gezerken kendini kaybedince bunlar da kayboluyor farkında olmadan.
şaka bir yana... hayat -ya da masal- bu ya, herhangi olumsuz süreçte beynin öylesine zekice oyunlar oynamış ki, bi bakmışsın farkındalığın eror verip el sallamış sana böyle usulca ve uzaktan. gitme dur diyememişsin. o halde, hadi hayırlı olsun yeni kendin. olsun ama, farkındalık denen şey hayatı katlanılır kılan bir mefhum değil zaten. böylesi daha iyi belki de; gelişine, dümdüz.
zamandır.
hani zaman geçirmek diye bir deyim vardır ya, aslında zaman geçmez; geçirir. değerini ise, çok kalsik bir tabirle, ancak kaybettikten sonra anlarız.
fark ettiğimiz zaman değerlenecek olanlardır. insanlar gibi...
yaşarken farkında olmadığın, kanıksadığın, hep var olacak sandığın birini farketmeden kaybedersin. umursamazlığın yüzünden gitmiştir, anlamazsın bazen. sonra aranırsın, bulamazsın onu yanında. birden yokluğu karabasan gibi çöküverir! farkında olmadan kaybettiğin her neyse, değerini ancak o farkındalık anını yaşayınca daha iyi anladığındır.
