gece holde hızla gezen böceği öldürmeye çalıştığımda güçlü bir vıyyk diye ses çıkarması. üzerine gazete kağıdı atıp tam üzerine bastıracağım, o kadar güçlü bir ses çıkardı ki ikinciye aynı şeyi yapınca dona kaldım, geri çekilip bıraktım. zaten hızlı bir şekilde kaçıp gözden kayboldu. hala o sesi bir böcek nasıl çıkarır anlamış değilim.
Gece 3 suları, yaz ayıydı. babam mesleği gereği il dışına çıkmıştı. Evde annem ben ve kardeşim kalıyoruz. Benim uykum o kadar ağır değildir aynı şekilde anneminde, gece böyle tam dalmışken mutfak tarafından bir ses geldi, öyle çıtırtı falanda değil sanki biri elini masaya vurdu öyle bi ses tabi ben uyandım hemen o sıra annemde uyanmış fakat korkudan yataktan çıkamamış, elime kapının arkasında ki sopayı aldım yavaş yavaş ilerliyorum ilk mutfağa gittim mutfakta kimse yok salona baktım oradada kimse yok dedim yere biseymi düştü, yerde de bisey yok insan ister istemez ürküyor ama o sesin kaynağını bulduk çok şükür.
salonda oturuyordum. kuran okuyordum ama sessizce okuyordum. sonra okurken önümden beyaz kısa boylu bir adamın geçtiğini farkettim ama bembeyazdı ayak sesleri bile geliyordu kafamı kaldırıp baktığımda yok olmuştu. tuhaftır ki ben böyle şeyler gördüğüm zaman çok korkabilecek ve gece tek başıma lavaboya bile gidemeyecek biriyim ama nedense ürkmedim. yani normal yaşantıma hiçbir şey olmamış gibi devam ettim.
*uyurken 3 de bir anda uyanmam ve antrenin ışıklarının yanıp sönmesi.
* gece banyoya girdigimde camda kel bir adamın beni izledigini görmem.
* dayima cinlerin musallat oldugu evde uyurken kapinin açılıp birinin arkadan gelip beni izledigini ve nefesini hissetmem fakat döndüğümde kimsenin olmaması.
Bunun gibi onlarca hadise var.
yaz akşamı. sahilde masayı kurduk akşam yemeği yedik. alkol yok masada. sadece çay iciyoruz.
masada 6 kişi var. ilerleyen saatlerde denizde, denizin altında bir ışık hareket etmeye başladı. denizaltı falan degil. bildiğin yüzme derinliğinde. mesafe 30 metre kadar.
ışık iri bir el feneri kadar ışık. o civarda.
ışık bir sağa bir sola gitti. 6 kişi aynı ışığı görüyoruz.
korktuk ama 6 kişi birbirimizden cesaret alıyoruz. biri ben dalıp bakicam dedi. koşup şnorkel gözlük kapıp geldi. Bu arada ışık sabit durup tekrar hareket ediyor. kaybolup geliyor falan.
bizim arkadaş suya dalıp ışığa doğru yüzmeye başladı yavaş yavaş. ışık da bina doğru aynı yavaşlikta yaklaştı.
merakla beklerken ikisi buluştu. bizim arkadaş durup kafasını kaldırdı, su üstünden baktı biraz. sonra kafasını suya sokup ışığın yanına indi.
bir anda o ışık öyle parladı ki bildiğin Şimşek Çakmasi. sonra zart diye kayboldu. gözlerimizi aldı.
gözlerimiz alisana kadar 15-20 saniye geçti. sonra seslendik mehmet e. denizin üstünde değildi.
bişey olmuştur diye 3-4 kişi suya atladık. bogulmadan kurtaralım diye. onun olmasi gereken yere kadar hızlıca gittik. dibe dalıp elle ayakla taradik yoktu.
epey aradık. 10 dk sonra jandarmayi aradık. geldi. ardından ambulans geldi peşpeşe. ayak üstü olayı anlattık. sonra dalgıçlar geldi . sabah 7 de çalışmalar sonlandı. mola verdiler daha doğrusu.
evde tek olduğum bir gün tam ışıkları söndürmüş, yatağıma yatmış, uyumak üzereyken kendiliğinden televizyonun açılması. hani oda sorun değilde televizyon açılınca ne yaparsan yap, otomatik kanala bağlanıyor. o ansa öyle karıncalı bir ekran vardı. yusuf yusuf ettirmişti, ne yalan söyleyeyim.
not: trollük, atmasyon veya hayali bir hikaye değildir. tamamen gerçektir.
yatak odası ve salonun arasındaki duvarın salon kısmının tam ortasında ilk önce hafif bir delik belirdi.
daha sonra o deliğin etrafı hafif nemlendi.
şu an 20 cm çapında nemlilik genişledi.
geçen ay orayı boyadım ancak sonraki gece yeniden belirdi.
gece olduğu zaman kedim ve yavrusu duvarın tam önüne geçip oradaki nemliliğe dakikalarca bakıyor.
bu beni fena halde korkutmaya başladı artık.
dün gece kalktım ışığı yaktığımda anne ve yavrusu yine duvara bakıyordu.
karanlıkta neden oraya baktıklarını anlamıyorum.
ev sahibine sordum oradan herhangi bir tesisat geçmediğini söyledi, duvarın hemen arkası ise yatak odasına bakıyor.
salondan bakıyorum nem gittikçe büyüyor, yatak odası tarafında hiçbir nemlilik yok.
dün akşam sözlük yazarlarının itirafları başlığına da yazdım.
kedilerimin duvara baktığını.
anne ve yavrusu oturup duvara baktığı sırada yavruyu yanıma aldım. ancak hiç durmuyor çok huzursuz bırak beni diyor.
bırakır bırakmaz koşup annesinin hemen yanına duruyor ve duvara bakmaya devam ediyor.
en sonunda onları başka odaya kapattım.
sabah kalktığımda kedilerin bulunduğu odanın kapısını açtım ikisi de koşarak salona gitti.
peşlerinden koştum ve ikisi de duvara baktı.
duvarda hiçbir ıslaklık yoktu.
daha sonra koşarak koltuğun arkasına geçtiler, daha sonra öteki koltuğun arkasına, daha sonra masanın altına.
sanki bir şey arıyorlardı.
o an koşarak evden çıktım.
şu an iş yerindeyim ve akşam eve nasıl gideceğimi düşünüyorum.
birkaç arkadaşımı aradım onları evime davet ettim.
bu kediler beni öldürecek.
benim görmediğim bir şey görüyorlar o evde.
daha önce bu kadar sık sık bir yerlere bakmayan angut bir kedim vardı. sessiz sakin ve uysal bir kediydi.
ancak uzun zamandır çok huzursuz.
genelde gece yanıma giren kedi, uzun zamandır ayakucuma yatıyor ve ara ara benim de duyduğum sesler duyup aniden yerinden fırlayıp gidiyor.
yavrusu ise ara ara geceleri pusetin içine giriyor ve yerinden çıkartamıyorum.
Bi gun bi kalktim normal bi gun la in cin bile girmez bizim eve hirsiz girse acir para birakir.evet eve onem gostermiyorum. Gece yatmadan yatmaya geliyoruz ev arkadasimla bi laptoplarim var bi de motosiklet malzemelerim bu
Gerisi cok da calinacak seyler degil bazayi gotune sokmicak buz dolabiyla fantezi yapmayacaksa. Sakinmadigimiz icin copte batmiyor. Bir sey olursa Allah korur zaten korkmuyoruz. Lan 3 5 nobetinde issiz yerde firtinada tek kaldim gram korkmadim cinden periden mi korkacaz. Esas korku istanbulda trafik valla bak.
Bu gece yattigimda cam acikti. Kapiyi da aralik birakmisim. Guya hastayim ya. Kusarsam falan banyoya yetisicem. Abartmiyorum bir sure sonra biri geldi kapiyi kapatti. Yataklara baktim herkes yatagindaydi. Sonra baktim mutfak kapisi da kapali... Amma herkes yataginda. Ya acaba evdekilerden biri miydi? (bkz: noluyo lan bu evde) (bkz: tey allaam)
koyduğum hiçbir eşyamı aynı yerinde bulamıyordum. sürekli yerleri değişiyordu. dışarı çıkıcam; akşam ayırdığım kıyafetimi sabah bulamıyordum hayat çekilmez bir hal almıştı- ki bir sabah kapı aralığından o'nu gördüm. (bkz: anne)
Her gece sabaha karşı saat 5 6 olunca kuş sesleri duyuyorum. Bende huzur buluyorum kuş sesleri falan ama artık anormal olmaya başladı. Birgün araştırayım dedim ne oluyor diye meğerse annem namaz için alarm kurmuş.
