Mehmet çağlıkarakayalı ilköğretimde okul müdürümüzdü. Bana çok yardımı dokunmuştu. Allah rahmet eylesin. Bir de Bülent yanık var. ilköğretim de sınıf öğretmenimdi. Ufkumuzu açmış, olaylara farklı açılardan bakmamızı sağlamış ve kültürümüzü biz daha o yaşlardayken yaşıtlarımıza nazaran daha da arttırmayı başarmıştı.
metin ögretmenim.
ilkokuldaki sinif ögretmenimdi. ne tatli bir insandi o.
diger siniflarin ögrencileri tarafindan kiskanilirdik hep. hala da söylerler o arkadaslarim.
resim derslerimizde bize saz calardi.
Beden egitimi derslerimizde topu atip gitmezdi, hep beraber oynardik.
sehir disina tasindigimiz dönemde bütün sinifa bana mektup yazdirmisti. Okuldan eve geldigimde annem elime 30 tane zarf verdigi zaman Cok duygulanmistim.
yeri hala ayridir benim icin. kücük bir emlak dükkani var ara sira yanina ugruyorum.
bir tane matematik öğretmenimin ismi vardı taş gibiydi ama taş gibi olması aklımda kaldı ama ismini unuttum o yüzden bu konuda bilgi veremeyeceğim maalesef. üzgün olduğumu belirtmek isterim.
Serhat hoca vardı. Soyadı bi değişikti unuttum. sosyalci çok disiplinli bi insandı. Sınavlarından en yüksek notu ben alırdım herkes dökülürdü. Bilmiyorum ya çok severdim.
Vedat, şimdi müdür oldu başka bir okulda. Ayda bir gidip doyumsuz sohbetini bir doz alıyorum. Sınıf öğretmenleri size bir aile oluyor ömür boyu isterseniz.
düşüncelerime, ilgi alanlarıma yön vermiş olan arkadaş, dost gibi olan öğretmenlerimdir.
muzaffer hocam, ilkokul öğretmenim. otoriter ama canayakın bir hocamızdı.
cuma hocam, coğrafya öğretmenim. hala görüşürüz, bir öğrencisinden ziyade arkadaşı gibi yaklaşır bana sağolsun.
mustafa hocam, tarih öğretmenim. deli dolu biriydi, konuyu anlatırken kendini kaptırırdı. öğretmen gibi öğretmendi.
hepsi öğrencilerine, sınıfına ilgili öğretmenlerdi. biz sorumluluktan kaçsak bile onlar bizim peşimizi bırakmazlardı. kendi alanlarının dışında hepsi birer rehberlikçiydi adeta. arkadaş gibiydiler, güleryüzlüydüler. rahattık birbirimize karşı ve saygımızı bozmazdık asla.
birde çiçek hocam vardı. matematik öğretmenim. güleryüzlü, yüzünde çiçekler açan öğretmenim. mekanı cennet olsun.
beni matematik dersini sevdirmeye en çok yaklaşan hocamdı kendisi. benim matematik dersim yeniden 5 olmuştu onun döneminde. denemelerde matematik yapabiliyordum artık yavaş yavaş. inanması zor ama oluyordu. ve bu ne zorlamayla, ne baskıyla, ne zoraki test çözdürmeyle gerçekleşiyordu. zevk alarak yapıyordum. sonra bir gün çiçek hocamız derse gelmez oldu, hastaydı. arada bir okula gelerek ziyaret eder olmuştu sadece. bir gün kanserden kaybettik kendisini. benim matematik notlarım yine dibe vurdu, yine matematik yapamaz oldum. halende yapamam.
(bkz: hamza ulubaş) bulan gören tanıyan olursa lütfen mesaj atsın. çaylak olup da atamayanlar da başlık takibe alsın silmeyeceğim. yazar olunca mesaj atarsınız.
