eksik hissetmek

Cemal süreya'nın bir sözü var ya hani
Meğer ne çok yanarmış canı insanın, baktığı yerde göremeyince görmek istediğini.

Öyle bir eksiklik..

Geldiğimiz yeri unuttuk, bütünlükten uzaklaştık. Ne yaparsak yapalım, nereye gidersek gidelim eksik hissediyoruz. Hatta daha da uzaklaşıyoruz. Geldiğimiz yeri bize hatırlatan her türlü işareti görmezden geliyoruz, elimizin tersiyle itiyoruz. Kesin cevap ölüm. Ama insan içindeki “ölmeyeceksin, bütün dünyaya her şeye sahip olacaksın, tanrı olacaksın” türünden seslerin tutsağı halinde bağımlılıklarla, öfkeyle, şiddetle, egoyla yaşamadan ölüp gidiyor. Bunu göremiyoruz varlığa ihanet ettiğimiz için bir yanımız hep huzursuz, hep eksik. Biraz cesaret ve inanç her şeyi tersine çevirebilir.

tek bir şeyi istemek,

ama hep yarım bırakılıp gitmek..

kaybolduğu sokaklarda,

yürümek düşünerek yürümek..

umutları tek tek kaybolurken,

kalbinde aslında hiçbir şeyi olmadığını farketmek..