ütopya'nın karşıtı olan sanat türüdür. yazınsal anlamda Zamyatin'in "biz" isimli eseri yol açıcıdır. orwell, atwood, kafka sonradan gelir. şahsen platonov'u da bir distopyacı olarak değerlendiririm. çünkü distopyadaki o karamsar, antiütopik konu, platonov romanlarında bir durum olarak ortaya çıkar. hatta can romanında insanı, insanlığı bir distopyaya çevirir.
ütopyanın aksine karamsar bir yapıdır.
ulaşılması mümkün olmayacak şekilde her şeyin olabileceği en kötü halde bulunduğu düşünsel mekan ve yaşam senaryosudur.
felsefi zeminde, gündelik yaşama, politikaya, tikel ve tümel evrensel hususlara veyahut insan ilişkilerine ve sonsuzca çoğaltılabilir birçok değişkene dair bir idealizasyon sürecinin, insanlığın geneli için kötü bir sonuca sebep olduğu kavramsal tasarım. öte yandan, tıpkı romantik dönemin scherzosu gibi, post modern klasik müziğin bir ritmik teması.
