Son zamanlarda ‘değersiz hissetme’ mevzusuna takılmış durumdayım. ‘değersizleşme’, ‘değersiz hissetme’, ‘değerini bilmeme’ ‘değer vermeme’ vs...Sürekli bir ‘değer’ kavramı dolanıyor ağızlarımızda.
Mesela kadını kocası aldatıyor..Ya da tam tersi..Mesela işinden başka bir şey düşünmeyen, ailesine vakit ayırmayan bir erkek karısını değersiz hissettiriyor..Mesela evinde sürekli eleştirilen, suçlanan, aşağılanan bir çocuk kendini önemsiz, değersiz hissediyor..Kocasının ailesi tarafından kabul edilmeyen, horlanan, küçümsenen bir kadın değersiz hissediyor..işyerinde müdürü tarafından sürekli azar işiten, ne yapsa yaranamayan, satışları tutturamadığından işini kaybetme tehdidi yaşayan bir çalışan kendini değersiz hissediyor..Arkadaşları tarafından aranmak, sorulmak kısaca ilgi bekleyen ama bunu göremeyen bir kişi kendini değersiz ve yalnız hissediyor..Kendi değerimizi belirleyen ne? Ölçebilir miyim değerimi? Değerim arttırılıp azaltılabilir mi? Bunu kendim yapabilir miyim? Ya başka insanlar? Onlar benim değerimi nasıl etkileyebilir? Bu soruları hiç sordun mu kendine?
Depresyonun gün geçtikçe arttığı günümüzde bu soruları kendine sormanın ve cevaplarını aramanın vakti geldi de geçiyor bile. Özellikle de yaşamdan yeterince keyif alamadığını düşünüyor, yaşam enerjini nasıl arttıracağını bilemiyorsan!
Öncelikle şunu unutma ki hepimiz birbirimizden farklıyız, biricik ve özeliz. Olaylara, insanlara ve deneyimlerimize yüklediğimiz anlamlar da farklı bu bağlamda. O yüzden sözlük anlamı ‘kıymet, bedel’ olan ‘değer’ tanımın diğerlerinden farklı olabilir. Belki senin için değerli olmak ne kadar güzel olduğunla biçilirken, bir başkası için ne kadar zengin olduğuyla, başkası için ne kadar çok bilgili olduğuyla, bir başkası için ise ne kadar çok çevresi seveni olmasıyla tanımlanabilir. Bu tamamen senin değerli buldukların, yüklediğin anlamlarla ilgili..
Önce bir düşün senin kendi değerini belirleyen ne? Hangi kriterler? Peki, ikinci soru şu; değerini sadece kendin mi belirliyorsun yoksa başkalarının değerlendirmesi de önemli mi? Yani sen kendini güzel bulurken başkaları bulmazsa değerin düşüyor mu? Kendini daha mı az güzel hissediyorsun? Yoksa daha mı az değerli? Benim düşündüğüm mü yoksa başkalarınınki mi? Hangisi önemli, hangisi söyle?
Arz-talep dengesi diye bir kavram var ekonomide; bu pek çok nesnenin fiyatını belirliyor hayatımızda. Ben de kendi değerimi arz-talep dengesiyle mi ölçmeli miyim? Daha çok talep görmem kendi değerimi arttır mı?
Bu sorularının cevabı Bizde..Dış dünya rekabetçi, en iyi olmak zorundasın..En iyi olmak için mücadele vermen gerekli..Evet, başarılı bir sunucu, başarılı bir avukat ya da yazar olman, değerin, yaptığın işin kalitesi kadar beğenilmesinden, nasıl sunduğundan geçiyor..Ama bunun da özü kendine verdiğin değerden..Ancak kendini seven, kendini değerli bulan ve bunu yansıtan bir birey, başkaları tarafından da değerli bulunulur...
Üzgünüm işin özü yine senden geçiyor..Yine sorumluluk sende..Başkaları tarafından daha çok onaylanarak, daha çok sevilerek bir gün hakkettiğin değeri bulacağına kendini inandırmışsın ama bu yolu değiştirme vakti artık! Çünkü bu yol hiç bir zaman karaya varmıyor, bir durgun bir dalgalı o denizde sen ısrarla yolculuk etmeye devam ediyorsun.. Başkaları kendini değersiz mi hissettiriyor? Bırak artık başkalarını suçlamayı. Bırak artık seni istemeyen adamın peşinden gitmeyi..Bırak artık değişmesini beklemeyi..Buna izin veren sensin! Kendini değersiz hissettiren de! Bugun sadece KENDiNi değiştirme kararı ver..Kendini değerli bulmuyorsan neye ihtiyacın olduğunu düşün ve harekete geç..Daha güzel olmak istiyorsan bunun yolunu bul..Daha zengin olmaksa buna odaklan..Ama en çok şu hayatta keyif aldıklarını, ilgi alanlarını, sevdiklerini, yeteneklerini düşün..Yeni tecrübelere aç kapılarını, yeni insanlar tanı, görmediğin yerler gör..Okunacak kitaplar, gidilecek filmler KENDiNi keşfetmende rol oynar belki kimbilir..’Benden geçti artık’ dediğini duyar gibiyim..Bahane bulma, geçmedi geçmez korkma! Daha anlamlı, coşkulu, dolu dolu yaşanmayı hakeden anların var önünde unutma! Sen biricik ve özelsin..Eşin benzerin olmadığına göre çok da değerlisin..Önce bunu kabul et..Sonra da söyle kendine, seni sen yapan güçlerini, değerlerini, içinden değil yüksek sesle, coşkuyla..Git onların üstüne..Zorla kendini, sabırla, azimle besle, geliştir..Başkaları değil onlar senin en büyük hazinen, en büyük değerin unutma.. ben değersiz değilim, kimse değersiz değil.
Her insanın hayatında dönem dönem yaşadığı olaydır. Ama böyle anlarda bilinmeli ki değersiz değilsiniz çünkü tüm evreni ve kâinatı da gezsek sizden sadece bir tane var.
En berbat duygulardan birdir. insana ben neden yaşıyorum sorusu sordurur, kafayı yedirir, intihara sürükler. Hissetmeyin öyle şeyler. O fırsatı da kimsiye vermeyin.
