bugün

senin yerinde olmak isterdim sevgilim
bu kadar emin olmak isterdim sevildiğimden

seni özlediğimde karnım ağrıyor
özlemek istemiyorum
vazgeç dediğinde vazgeçemedim
şimdi çok sevdiğim gururum yerlerde

seviştiğin bütün kadınları biliyorum
canım yanıyo
onlara bana dokunduğun gibi dokundun mu?
ayakları çok ağrığında sırtına aldın mı?
birlikte pamuk helva yediniz mi?
sevgilim onlarada şefkat gösterdin mi?
saçlarını okşayıp dizine yatırdın mı?
onlarında ayaklarına masaj yaptın mı?
burnunlarını sıkıp salak salak şarkılar uydurdun mu?

yapamamış ol sevgilim...
lütfen...
evet sevgili k.. ben bu yazıyı sana yazdım...
nerdesin ne yapıyorsun o kadar umrumda değil, tabii ki hayatındaki seçimleri sen yapacaksın, kim girip kim çıkar senden sorulur.
bazen belki geliyorumdur aklına senin benim aklıma geldiğin gibi, nasıl bir duygu yaşıyosun o anda bilemem, ama ben seni çok özlüyorum...
dönsen fena olmazdı hani ama bunu ben diyemem bilirsin beni.
mavi rengini artık sevmiyorum eskisi gibi, nedenini sorarsan bende bilmiyorum. belki gözlerin vardı diye güzeldi mavi.
sabah aç karna sigara içiyorum artık, bunun senle bi ilgisi yok hemen üstüne alınma bi doktora görünmem lazım.
ahhh ulann k... diyorum sonra gidip tuvalete işiyorum lan nasıl bir duygu, nasıl bir hal ne oldum böyle, bi görsen varya delirdi dersin bu çocuk ama eskisinden daha iyiyim. sadece seni özlüyorum o kadar.
haa bu arada unutmadan bugün doğum günün senin, kutlu olsun demezsek olmaz. hediye olarak da sevgilerimi yolluyorum.
biliyor musun seni tanımasaydım inan şu an hayatımda birileri vardı ama seni tanıdığım için kimsenin hayatıma girmesine izin vermiyorum. ne yedirdin ne içirdin bana böyle, ne oldu da böyle oldum hiç bilmiyorum.
yine gelicen aklıma bundan eminim, seni özlüycem yine, ne bileyim böyle şeyler..
şimdi uyumaya gidiyorum, kafamda senli düşüncelerle. beyni meşgul edince daha çabuk uyuyomuşsun diyorlar.
bu bilgiye duyduğum saygıyla deniycem bunu.
umarım bir gün karşılaşırız, sen bakarsın ben bakarım ama konuşamayız sadece çeker gideriz. ama olsun yine de bir gün karşılaşmak dileğiyle...
ellerini tuttuğum yerden bıraktığım yere kadar olan anılarımla selam olsun sana.

ben bu yazıyı sana yazdım...
Seni seviyorum dedin de mus mu dedik?
içimizi mi döküyoruz hadi dökelim. uzun zaman sonra yeniden aşık olmuştum. huyunu suyunu sevmiştim. artık yeni bir hayat kurmustum üniversitem bitmiş çalışmaya başlamıştım. tek sevmediğin huyum inadındı inat ettin bitti. tek sevmediğin huyum kıskanmamdı. kıskandım bitti. uğraştım olmadı. sözümü dinlemedin bitti. uzak bir şehre gittin uzaktı bitti. çok rahat söyleyebildiğimi fark ettim bunları yazarken demekki benim beynimde de bitti. oh be rahatım özgür hissediyorum iyi ki bu yazıyı yazmışım.
bugün hayatında başka birini olduğunu ve onunla çok mutlu olduğunu öğrendim, hiç bişey diyemiyorum sana, bu kadar kolaymıydı sevmek bu kadar basitmiydi yaşanan onca şeyden sonra hemen birisini bulmak yazıklar olsun sana yazıklar olsun seninle yaşadıklarımıza yazıklar olsun sana verdiğim 4 yılıma ve seni düşündüğüm her günüme. ben neden birisini bulmak için çaba sarfetmedim ha sölesene, ben sevdim seni çünkü gerçekten, ama sen sevmemişssin yazık ya.
isminin sonuna "m" harfini koyarak sesnlenmek istiyorum. korkuyorum.
seni düşünmediğim her dakika sebepsiz bir burukluk hissediyorum, seni düşündüğümde sebepli bir heyecan yaşıyorum. korkuyorum.
hayatta en çok istediğim sensin biliyorum ama yine korkuyorum.

sonuç: korkuyorum ama vazgeçemiyorum.
Senle tanistigimiz gunden beri daha once yasamadigim her seyi sende senle hissederek yasadim tum kelimeler senle anlam buldu yasadigimi senle hissettim. Sacma sapan bi asik edasinda yazmak istemiyorum ama bana hayat veren sen oldun. Kac kez boyle duygular yasar insan bilmiyorum ama sen hep gecmiste tanimaya calistin beni benim sana yasattiklarimin bi onemi yokmus demekki. Senden once elbet sevgilim oldu neden beni gecmisimle olmadigim bi insanla yargiladin benim heyecanimi bitirecek icimi kiracak o sozleri neden soyledin bi soz var ya kizginligim gecerde kirginligima care bulamiyorum. Aski yasama istegimi korerttin benim. Napiyim nasil degistiriyim olanlari seni taniyacagimi bilseydim hic sevgilim olmazdi bu gune kadar ama utanilacak bi gecmise sahip degilim her seyim seffaf ve sunuda bil evlilik arfedinde oldugumuz su gunlerde benim mantigimi on plana cikardin sevmek yetmiyor devam edebilmem icin seni affedebilmem icin yetmiyor sevgim. iyi halt ettin kim kime dununu geri verebiliyor ki. Simdi her sey cok anlamsiz gozumde ve icim seni eskisi gibi istemiyor her seyin bi buyusu vardir sen buyuyu bozdun ve su tadi verdi her sey simdi seni istrmeyecek durumdayim sende kendine gore hakli olabilirsin seni uzmeyi asla istemedim ama olmuyor artik yapamiyorum senle sensiz de nasil olur onu bilmiyorum ama icimde olamlari tukettigin icin kizginim soylediklerin icin kirgin allah en hayirlisini versin hakkimizda diyecek baska bi sozum yok.
''eğer çekemezsen gülün nazını ne dikene dokun ne gülü incit'' yazan yazmış bir şey eklemek yersiz geldi.
yine başladın mallaşmaya. bir öylesin bir böyle yeter artık. soru sorarız cevap vermezsin, konuşmaya çalışırız umursamazsın. amacın ne amacın?
evlat olsan sevilmezsin.
beni sevebileceğine bi' türlü inanamıyorum. neden bilmiyorum. belki gerçekten sevmiyorsun, belki özgüven eksikliği belki de ne bileyim işte. yazdıklarımın hepsi sözlüğün tozlu datalarına karışmayacak mı? ne önemi var ki.
her ses,
senin sesin,
her yüz,
senin yüzün.
bu nasıl olabiliyor? ben her defasında neden böyle umut ediyorum. bıkmadan yorulmadan seni bekliyorum. keşke sende içimi görebilseydin.
ben de seni seviyorum.
Sen...Yine karşımdasın,yine kağıdıma dökülen kelimelerdesin....O kadar çok yorgunum ki,şimdi...Bazen hala şaşırıyorum,kalbim nasıl hala atıyor diye? Sana sormak istediğim daha çok soru vardı,hiçbirini cevaplamadan gittin...Hep aklımda kaldın,sorularla beraber...O kadar kırdın ki,sana söyleyecek sözüm kalmadı...Oysa ben seninle...Neyse,dayanamıyorum.Gücüm yetmiyor sana kelimeler tüketmeye...Şimdi yanımda olsan,iki yakanı tutup elimle;sorsam sana neden diye? Ya da sorsam sana seviyor musun hala diye? Ya da sövsem sana;ana avrat...Keşke yanımda olsan da görmesem seni,hiç yokmuşsun gibi davransam...Ya da tüm gücümle sarılsam sana aynı ölecekmişsin gibi hissetsen nefesin kesilse,ezilsen sevginin altında,diz çöksen,ağlasan,biraz da olsa yüzün kızarsa...Aynı benim gibi...Bile bile yaktın canımı,bile bile kalbimde yine yaralar açtın...Ben sana son can havliyle gelirken,sen bir koşup,bir koşmadın,sonra da ''başkası'' dedin ve gittin... Boğuluyorum şimdi,bazen dostlar,bazen sen bile nafile... Ne anlatsam,ne söylesem anlamazsın,anlamak istemezsin...Hani sen,gözünün ucundan başkasını göremeyen insan,hani sen,kendini bulunmaz hint kumaşı zanneden...Sen varya,sen Allah'ın yarattığı kulsun sadaece.Unutma,bir Allah yıkılmaz...Seni sen yapan,benim sana olan sevgimdi...Anlayamadın...Ve biliyor musun,ömrün boyunca hep pişman olacaksın,geriye dönüp baktığında o olsaydı,çok severdi diyeceksin...Göreceksin ki kimse benim gibi sevmeyecek,bir sözüne koşa koşa gelmeyecek,kimse senin için ellerini semaya açmayayacak benim gibi,kimse benim gibi senin derdinle üzülmeyecek...Anlayabilseydin eğer herşey farklı olabilirdi...Sen busun işte,sevgiden anlamayan,sevmekten anlamayan,senin de söylediğin gibi taş kalpli olan...Çabalama boşuna,sevemezsin...Yazık,oysaki sevmek ne büyük bir nimet,haketmeyen olsa bile...Şuna emin ol ki,ben o havuzdan çıktığım zaman,sana sadece kocaman sarılıp bırakacağım,ama öyle sarılacağım ki ömrün boyunca unutamayacaksın,çünkü sana son kalan umutlarımı bırakıp gideceğim ben,arkama bakmadan...Ama sen,sen karınla sevişirken,çorabını giyerken,televizyon izlerken ya da her ne yapıyorsan,beni hatırlayacaksın,için yanacak,aramak isteyeceksin,elin telefona gidecek,tam tuşlara dokunurken biri seslenecek sana ''kocacığım'' diyerek... Sonra herşeyi bırakıp sahte bir gülüşle ''söyle sevgilim'' diyeceksin,ömrün kendini kandırmakla geçecek...Karımı seviyorum diye düşündüğün anda;beni göreceksin. Belki el ele sıkışacağız,belki de sana oturmaya geleceğim,belki karının arkadaşı olacağım;belki karınla çok iyi arkadaş olacağım;belki ben ve o eşlerimizi anlatacağız birbirimize...Ve sen beni her gördüğünde ''ben ne yaptım?'' demekten alamayacaksın kendini... Yazık,benim aklımda kaldın,zamanımı aldın... Ama biliyorum ki ben istesem de istemesem de senin ömründe kalacağım. Sen şimdi kahkahalarla gül,zaferinin tadını çıkar,etrafa gülücükler saç ben kazandım diye... Bense hala yorgun yorgun seni izleyeyim,sana cevap vermeye halim kalmadığı halde,sen kal hala aklımda benim,sen,sen kazan işte...Ne kadar kazanırsan... Ama unutma ki,seneler sonra seni gördüüğümde ''pişman'' olacak olan ben değilim kazanan adam... Dünya'ya duyur zaferini,aç gözlerini başkalarına,daha çok iste kazanacağını düşünerek ve ben hala yürümeye çalışayım,boğulayım kendi nefesimde... Yeter ki sen kazan kağıdıma dökülen kelimeler,yeter ki gül aklımda kalan,at zafer çığlıklarını etrafa,ona,şuna,tüm dünyaya... Bunu o kadar yürekten istiyorum ki... Sen yeter ki öne geç,yeter ki yen beni... Sana yalvarıyorum sen kazan,sen kahkaha at,gül,eğlen... Ben sana mağlup olayım yeter ki...
Geçmişte kalacağına gelecekte olman daha mutluluk verici olurdu.
Sen Muse dinlerken ben ölüyorum.
nerdeysen artık gel..bıktım artık gerçek aşkı aramaktan sevmek istiyorum deli gibi sevmek istiyorum öyle birini istiyorum ki beraber olmak gelmesin aklıma sadece sarılıp yatayım sıcaklıgını versin bana. cok mu sey istiyorum ulan bilmem ama zamanı geldi geçmeden onun da gelmesini istiyorum. o varken bişey düşünmeyeyim hep onun menfaatini hep onun mutlu olmasını isteyeyim. allah belanı versin gel artık ya da vermesin öyle kabul etmem sonra bir de şansımız boşuna gitmesin.
bi kahve içmek istiyosun. yanında bi sigara ve hiç okunmamış bi kitabı okumak. günlerini, aylarını, yıllarını verdiğin kadın. hepsinin bir ihanet olduğunu görüyorsun. yalan olduğunu anlıyorsun birlikte geçen gecelerin. olmadığını, olmayacağını farketmeye başlıyosun omzuna dokunan şevkatli başın. bakışlarının gözlerinden uzak olduğunu görüyosun. hiç okunmamış bi kitabı okumak gibi geliyor sana, kimsenin okumadığı, bilmediği. kimsenin içmediği bi kahve belki de. sımsıcak bakışları ısıtabilir miydi suyunu? şekersiz derdin hep, olmadığı yarınlara. dün hep biri anlayacaktı oysa. şimdi sigaranı yakıyor olmadı hiç. yazılmış kitaplar vardı bir de olmayanların ardınca bir yığın, yazılmışları yeniden yazardın geceler gibi bulutlara. yanmayan sigaranı söndürürdü kitaplara denizler. külleri kaybolurdu denizlere. artık yeter diyecekken kelimeler biterdi. kelimeler bitmese de orada bi yerlerde bi şeyler hep eksikti. kimse dün yağmur yağacak demezdi, söylemiş olmamak için. oysa söylerdi, hissetmemiş olmamak için. hisseder miydi? bilinmezdi. o da bizden biriydi, olmadığı kadar içimizden biri. yasaktı. uzaktı. yasaklar şehrinde olmayan bir kuraldı. kitabı olmayan kuralın, iki kişilik yarım kahvenin gerisinde kaybolan belki de. belki de.. herneyse..
durursun bi gün. bakarsın etrafına. kimsenin kalmadığını, herkesin yok olduğunu farkedersin..
sen de kimsin?
bazen hayatta insanın istekleri dahilinde olmaz yaşadıkları. bakarsın çok mutlusun her şey yolunda. bir bakmışın her şey tepe taklak olmuş yokuş aşağı gidiyor. ama insanın bilmesi gereken çok önemli bir şey vardır. o da zamanın her şeyin ilacı olduğu. zamana bırakırsın her şeyi, zaman mutlaka doğru insanı karşına çıkaracaktır.
hayatına devam edeceksin mutsuz olmayacaksın bir kere.
mutlu etmeye çalışacaksın hayatına anlam katan insanı. ona sarılacaksın sımsıkı, onunla gülüp onunla yaşayacaksın hayattaki en mutlu anlarını. gökyüzünün güzelliğini, güneşin her sabah ne kadar muntazam bir şekilde aynı yerden doğup aynı yerden battığına şahit olacaksın. anlam katmaya çalışacaksın kısacası hayatına.
sadece tek kelime söyleyeceksin;"hayat devam ediyor ve ben sevmek istiyorum".
Dünyada herkes anormal sanki..
Belki de hepimiz normaliz.. yanlış zamanda yanlış yerde..

Sana o kadar çok mektup yazmayı denedim ki.. bir yerden sonra hep yırttım.. bu sefer üşeniyorum; herhalde sana gönderemeyeceğim için..

Kim bilir orada hava nasıl..

beni burada ayakta tutan ailem.. seni de umarım birşeyler ayakta tutuyordur.. ama eminim benden daha fazla sebebin var..
ben mücadele etmeyi senin kadar bilmiyorum..

Ben seni çok sevdim..

ben çok iyi vakit geçirdim seninle.. sana hislerimi nedense en kötü cümlelerle anlatıyorum hep ya.. ya gerçekten sevmeyi bilmiyorum ben ya da .. ne bileyim.. bi tuhaf oluyorum..

Sen orada ben burada..
Siz orada biz burada..
Ya öyle işte..
Yine yazamadım..
mutlu musun işte ayrıldık
hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
hiç kimsenin sevgisi yerini tutmayacak
söylesene saçlarım sensiz mi ağaracak
benden bir iz kaldıysa
ne olursun iyi bak
nasip değilmiş bana
başucunda yaşlanmak..
sen nasıl bir şeysin abi ya.
evet. ben bu yazıyı sana yazdım.
uğruna her şeyden vazgeçip uğruma boktan şeylerden vazgeçiremediğim insan. sana yazdım.
gidiş payı bırakamadığım tüm umutlarımı bağladığım sen.
beni sevgime gereğince karşılık vermemen yıkmıyor bilesin. basit bir formul vardır aslında. karşılığını layıkıyla verirsen kalırsın,vermezsen gidersin.
nasıl beceriyorsun aklım almıyor. hem beni ikna ediyor hemde gereğini yapmıyorsun. tüm bunlara rağmen bir türlü gitmiyorsun.
lanet olsun ! defol artık, başka insanların üzerinde de hayal kurmama, hayallerimin içerisine başkalarını da dahil etmeme izin ver artık.