bayramı aileden uzakta geçirmek

birlik ve beraberlik günü sayılabilecek bir günde insanın başına gelecek kötü durumlardan biridir.

garip duyguların etrafınızı saracağı durumdur. bir yanınız hep eksiktir, içtiğiniz su, gördüğünüz diğer insanlar umurunuzda bile olmaz. telefondaki masumane sözlerle yetinirsiniz sadece. garipsinizdir, bir başınasınızdır. zordur. tebessümlerinizi yitirmemeye çalışırsınız yabancı şehirlerde.

edit: yalnızlık.

bayram öncesi pek takılmayan fakat an itibariyle insanı hüzne boğan olay.
(bkz: özledim sözlük)

ramazan ayını oruç tutmadan geçirip, bayram gelince aileden uzak olunduğu için duyulan gereksiz yalnızlık hissi.

ailenin hayatta ne kadar onemli ve degerli oldugunun anlasıldıgı andır.

sınav zamanı yan gelip yatan öğrencinin düştüğü durum .

yalnızlığı taaa iliklerinde hissetmemiş kişilerin yapabileceği bir şey.

90'larda dhkp-c üyesi olup gerilla olarak aranan yıllardır ülkeye giriş yapamayan biriyle, bir sevdiğimle konuştum bugün. bayramlar ayrılıkları hatırlatıyor bana diyordu. sevdiklerini hatırlatıyordu. bir el öpüşü. bir şekeri, istanbul'un herhangi bir ilçesinde sokaklarda oynamayı hatırlatıyordu bayramlar. inanmıyordu islam'a. ama gene de eski bir alışkanlıktı onunkisi, çocukluktu yüreğindeki sevgisi. eskiyi kaldırıp koyamamamıştı bir kenara. allah'ı koymuş kutuya. bayramları yanına katamamamıştı. buruktu. hem ailesinden hem çok sevdiği memleketinden ayrı bayram geçiriyordu. zaten 20 yıldır hep öyle olmuyor muydu? bir anne sesi bile yoktu. yıllar önce yitirmişti. emzarını bile görememişti. elini tutamadan gitmişti annesi. baba sesi yoktu bu yıl. o da kansere yenik düşmüştü. onun da elini tutamamıştı. kardeşleri hariç kimsesi yoktu. ülkeside istemiyordu onu. teröristi o. böyle düşünüyordu. için için ağlıyordu. canı yanıyordu. bir türlü alışamamıştı. uzaklarda geçirmeye bayramları.

sevmiyorum bayramları artık diyordu sevdiğim biri. ailemden, ülkemden uzak olduğum için artık sevmiyorum bayramları diyordu.

kimse kalmaz o zamanlarda şehirde en yakın arkadaşlar gider evlerine.o noktadan sonra can acır işte keşke ailemin yanında olabilseydim diye iç geçirir insan.mümkün olduğunca ailenin yanında olunmalı bayram zamanları.

etrafinizdaki insanlar size yetemez. ailenizden uzakta olmanizin, anne babanizin elinden opemeyip, bayramin tatli telasini beraber yasayamamanin verdigi huzun samistir sizi. aileniz ile telefon ya da internet vasitasiyla gorusurken kelimeler dugumlenir bogazinizda, gozleriniz dolar. bunu ailenize hissettirmemye calisirsiniz bir yandan da... ve etrafinizdakilere de. onlar sizdeki suratsizlik sebebiyle belki de sizi sinir olacaklardir... bu duyguyu yasayan bilir.
bir yandan da sag ve saglikli oldugunuz ve olduklari icin hamdedersiniz yaradana. huznunuzu hafifletmeye calisirsiniz. acikcasi bu; huznun hafiflemesi icin iyi bir sebeptir...
allah saglik sihhat versin, uzaklik sadece su tuslara basacak kadar yani! dersiniz kendi kendinize iste...

bunu yapan benim be sözlük. gurbette geçirilen ilk bayram olacak. tanıdık kimse yok çevrede. herkes ailesiyle vakit geçirirken ben skype üzerinden ailemi görebileceğim vs. gerçekten üzücü bir şey.

şu an içinde bulunduğum hüzünlü durumdur. arefeyi ders çalışmakla geçirmek ne kadar acı...

bu benim ailemden ilk ayrı bayramım sözlük.

sebebi de karadeniz teknik üniversitesi akademik takvimi. koymuşlar bayram ertesi pazartesiye sınavları, git gidebilirsen.
içim biraz buruk.
çünkü bu bayram namaza babamla ve abimle birlikte gitmicem.
sabah kahvaltıda anamın güzel kıymalı ya da patatesli böreğinden yiyemicem.
bu bayram kavurma yok..

belki de bu bi başlangıç...

inşaat mühendisliği okuyorum, ne olucağım belli değil.
bi iş gelicek, hop ankara'da çalış.
şantiye değişcek, hop bursa..
sözüm odur ki, umarım bu ailemden geçirdiğim ilk ve son bayram olur.
en azından sıhhatleri yerindeyken ayrı bayram geçirmeyelim, annemin böreğinden her bayram yiyeyim.
babam her bayram sabahı namaza kaldırsın beni...

duygulandım lan.

ailesi dağılmış yahut sevdiklerini yitirmiş olan kişileri düşünüp, daha çok şükür edilmesi gerekilen durumdur.

Bayram gelmiş neyleyim şarkısını dinlemek,dinlerken ağlamaktır.

zor olandır. zamanında çok yaşadığım şimdi şükür öyle bir şey yok. evet.

Yaz bayramlarının hiçbir tadı olmuyor. Herkes tatilde ve yaşadığı ilden uzakta. Bir an önce kış bayramları gelsin.

ailemden uzak geçirdiğim ilk bayram.
biraz burukluk var biraz hüzün haliyle.
bayramı ailesiyle geçirenler kıymetini bilsin, benim yerime de bayramlaşıp şeker falan yesinler.

Bazen aile evinde olsanız bile deneyimleyeceğiniz durumdur.

Akraba gezmelerine çıkılacağı bayramın ilk gününde evde tek başına kalacak olmamdan mütevellit resmen ailem tarafından bayramı uzakta geçirmek zorunda bırakılıyorumasd. Gelenlere de kapıyı açmayacağım zaten, öyle tüm gün tatlı kemiricem.