bayramı aileden uzakta geçirmek

90'larda dhkp-c üyesi olup gerilla olarak aranan yıllardır ülkeye giriş yapamayan biriyle, bir sevdiğimle konuştum bugün. bayramlar ayrılıkları hatırlatıyor bana diyordu. sevdiklerini hatırlatıyordu. bir el öpüşü. bir şekeri, istanbul'un herhangi bir ilçesinde sokaklarda oynamayı hatırlatıyordu bayramlar. inanmıyordu islam'a. ama gene de eski bir alışkanlıktı onunkisi, çocukluktu yüreğindeki sevgisi. eskiyi kaldırıp koyamamamıştı bir kenara. allah'ı koymuş kutuya. bayramları yanına katamamamıştı. buruktu. hem ailesinden hem çok sevdiği memleketinden ayrı bayram geçiriyordu. zaten 20 yıldır hep öyle olmuyor muydu? bir anne sesi bile yoktu. yıllar önce yitirmişti. emzarını bile görememişti. elini tutamadan gitmişti annesi. baba sesi yoktu bu yıl. o da kansere yenik düşmüştü. onun da elini tutamamıştı. kardeşleri hariç kimsesi yoktu. ülkeside istemiyordu onu. teröristi o. böyle düşünüyordu. için için ağlıyordu. canı yanıyordu. bir türlü alışamamıştı. uzaklarda geçirmeye bayramları.

sevmiyorum bayramları artık diyordu sevdiğim biri. ailemden, ülkemden uzak olduğum için artık sevmiyorum bayramları diyordu.