Dediler ki çevreni degistir, gez-dolaş, yeni arkadaşlar edin ..
Gezdim dolaştım hala da geziyorum. Hayatıma ondan sonra birçok insan girdi (arkadaş olarak). Herhangi bir şey değişmedi.
Sonra zaman dediler, her şeyin ilacıdır. Bir yılı geçti daha ne kadar zamana ihtiyacım var bilmiyorum. Her şey ilk günkü gibi duruyor. Acaba diyorum ben mi takıntılıyım. Hayatıma kimseyi alamıyorum. Dünyayı geziyorum şuan inanın ama bir yanım hep eksik. Tamamlayamadığım bir şeyler var hissediyorum.
Unutmak imkansız, hatırlamamak mümkün dostlar. Şu dizeleri okudukça kendimi görüyorum her zaman..
Senden sonra 23 şehir gezdim.
3 kilo aldım.
Saçlarımı 6 kez boyadım.
Dünya bilmem kaç 365 günde bilmem kaç dönümünü tamamladı.
Darbe oldu.
ihtilal oldu.
Barış gelmedi.
Savaş bitmedi.
Seni özledim.
Iltica edecek tek yer bulamadım.
Gittiğim her yerde senden bir nefes bıraktım.
Belki yürürsün aynı sokakta.
Ayak izime denk düşer ayak izin.
Belki saçına değer nefes.
Belki sen de bir gün özlersin diye, seni uzakta bıraktım.
Seni uğurladım.
Sana kavuştum.
Seni terk ettim.
Bilmem kaç kilometre yol gittim.
Evren kaydı.
Sen göğüs kafesimden milim kaymadın.
zamandır kesinlikle tam 5 yıldır odamın içinde birisi var zamana bırakıyorum belki bi 5 yıl daha sürecek bilmiyorum zaten buna daha fazla dayanamam ama buna inanıyorum bi gece olunca artık gelmeyeceğini biliyorum zamana bırakıyorum.
Dermanı olduğunu sanmadığım durum. Deli dana gibi gezsende, başka insanlarda da arasan geçmeyen durum. Eğer bu ayrılık çok hazmedilemeyen bir durumdansa büyük nefret zamanla geçiyor lakin severek ayrıldıysan ya da bir sekilde bunun zorunda kaldıysan geçmiyor. Kaba bir hesapla şahsımdan örneklendireceğim. Ortalama 8 sene bu zaman diliminde elbette yaşadım, yeni insanlar keşfettim. Kendime türlü özellikler edindim. Konustum, anlattım ve anladım. Fakat bir gün dönecekmiş hissi hiç gitmedi benden. Belki de bu yüzden arada başka gelen güzel şeylere set çektim döndüm dolaştım ve o zamana hapsoldum. Sade ve sadece onsuz olmasın diye çok şeyden vazgeçtim, bir mailine askerde küçük bir katakulli yapmışlığımda var.
Ayrılık zor. Her yiğidin harcı değil diyordu bir şarkıda. Doğru söylemiş. Pişmanlık var mı? Değilim güzeldi, hala daha güzel geliyor. Her kaybedişden sonra tekrar o tarihe dönüp o güzellikleri hatırlamak kalıyor. Sayesinde tekrar tekrar moral bozmuyorum. Acıtıyo mu? Elbette... Ama bi süre sonra alışıyorsun. Tabi bu süre zarfında kaybettiğin duyguların cabası.
karşı cins ağırlıklı arkadaş grubuyla zaman geçirmektir. illa flört vs. olmasına gerek yok, etrafında bulunsunlar yeter. evde tek başına kendini dinleyip gün geçirirsen daha beter olur.
