teskere ile nizamiye kapısından çıkmaya çalışırken sana yaşatılan zulüm anıdır. 18 ay afedersiniz yemediğimiz küskü kalmadı ama o çıkarken yaşattıkları eziyetler kadar koymadı lan hiç birisi.
bölükten nizamiye kapısının arası 500 metre var yürüyerek gitmek zorundasın elbette. arkanda torun tombalak herkes var birisi ördek yürüyüşü yaptırtır birisi istikamet verir sırtında bavulun ile.. alt devreler komando dansı yaptırır.. o kapıya ulaşmak 1.5 - 2 saat sürmüştü. gönül istiyor "sektirin gidin lan ibineleeerr" diye bağırıp depar atarak kaçmayı ama o bavul yok mu o bavul. birde zorla teskerini almışlar elinden bavulu bırakıp kaçsan kapıdan çıkamayacan almadan..
ulan 18 ay beklemişsin o günü hayal etmişsin ama kapıya ulaşamıyorsun ki. zaten o günün son gecesi sana daha evvel yüzlerce gün ve gece tuttuğun kolluğu son kez şakasına kitleyip tüm gece kulelerin piketlerini gezdirmiş "şakacı" bölük astsubayı birde uykusuzluk var..
ilk gecedir efendim giriş işlemleri yapılmıştır size yatacak yer gösterilir 80 kişi aynı koğuşa girersiniz ulan ben neredeyim burada ne yapıyorum olursunuz. sonra uyku vakti gelir ve tek tük sessizce ağlama sesleri duyarsınız kimisi çoktan uyumuştur siz hala uyku bana da gelsin artık diye düşünürken yavaşca uyku gelmeye başlar çorap osuruk kokuları ve horlama zırlama sesleri arasında ve uyursunuz. sabah olmuştur ve tak tak takk askeeerr uyan ve ranza takurtuları arasında rezil bi uyanış yaparsınız. uyanın gençler burası askeriye yan gelip yatma yeri değil.
