2-zengin aile çocuğu = burjuva çocuğudur. babam sağolsun diyerek geleceğin burjuvası da olabilir, sosyalizme gönlünü veren işçisi de, seçim ona kalmıştır.
3-anarşizm gayet teknik tartışmaya açıktır, ''teknik'' tartışmaya.
4-haddızatında eleştirilen anarşistler değildir. g8 eylemlerine katılanların sosyo-ekonomik durumlarına bakılırsa bu çok daha iyi görülebilir. eleştirilen ''anarşistlerin zengin aile çocuklarından çıkması'', ''anarşizmin zengin aile çocuklarının ideolojisi olması'' genellemeleri, daha doğrusu anarşizm hakkındaki cahilliğin tezahürüdür. ben de diyorum ki, yok öyle bir şey. kişi, kendi isteği dışında (bir burjuvanın evladı olmak gibi) ezen taraftan olup da vicdanının sesini dinleyerek ezenden değil ezilenden tarafa çıkabilir, ezilenin, haksızlığa, adaletsizliğe maruz kalanın yanında yer alabilir. ancak anarşizm, tıpkı komünizm gibi ezilenlerin ezenlere karşı isyanının ideolojisidir.
"anarşizm de bir sosyalist fraksiyondur."
işte bu yazıyı görmem, anarşizmi tartışamayacak kadar zayıf bir ortamda oladuğumu hatırlattı bana. bu sebepten değerli vaktimi burada, aşağıdaki içi boş bkz. ları doldurmakla harcamayacağım.
tek söylemek istediğim anarşizmin sosyalizm gibi teknik tartışmaya açık olmadığıdır. ya hep - ya hiç gibi bir şeydir anarşizm. bir yaşayış biçimidir. bir de demiştim ki: dünyadaki bir çok anarşist zengin aile çocuğudur. bu sözümü götünden anlayanlar dedi ki, "burjuva çocukları" * işte ben daha ne söyliyeyim sana arkadaşım!, dünyanın daha güzel bir yer olması için vaktini uygulamalı olarak! anarşist eylemlere katılarak harcayan kiişleri eleştirmek için "burjuva çocuğu" diyorsan ben sana daha ne anlatabilirim ki?
herşeyi siktiredelim, boşverelim tüm yazdıklarımızı, ben bir şeyi çok merak ediyorum.
bu insanları eleştiriyorsun bana söyler misin ömründe kaç kez bir şeylerini feda etmek uğruna bir eyleme katıldın? g8 örneğini işte bu yüzden verdim. almanya'da zirvenin olduğu gün pek de yabancı olmadığımız şeyler yaşandı orada. hani bizim 1 mayıs'larda panzerler coplar filan... işte böyle. sabah başladı, öğlene kadar sürdü, anarşistler dağılmadı. işte bu yüzden "burjuva çocuğu" diye eleştiremezsin.
insanların evrim seviyesinin istedikleri düzene izin vermediğini anlamayan insan.
şimdi birisi gelip "ama şöyle böyle bıdı bıdı" diye ötecek, o yüzden şunu söyleyebiliriz ki, zaten izin verseydi, olurdu. ayrıca, insan türünün hiç bir şey yapmaksızın kendini yok etme eğiliminde olduğunu ve bu türün doğaya zararını nedense ya görmezden gelir, veya buna, insan var oluşu gibi temel ve basit bir nedenden daha fazlasını atfeder. kısacası insana fazla değer atfeden insandır. bu bağlamda aslen dini görüşlerini ön plana çıkarıp rasyonel düşüncelerini bastıran bir insandan daha farklı da değildir. buna karşılık, yine de çoğu komünist/sosyalistten daha fazla tasvip ettiğim adamlardır. en azından istedikleri sistemin(sistemsizliğin) eşitlik verirken özgürlükleri kısıtladığı söylenemez(lakin insan türünün şu anki durumunu baz alırsak, yine de tehlikeli bir düzen(sizlik)dir istedikleri).
anarsistin en buyuk savası beklemedigi yerdedir. kurtarmaya calıstıgı insanlardan gelir saldırı.
neden der? ben size ozgurluk verdim. devlet kavraminin sizi somurmesini engellemek istedim. neden sevmiyorsunuz beni su an?
aradıgı cevap karanlıktan gelir: yuzlesmekten korktugumuz seyleri devlet bizden saklıyor. uzerini ortuyor. korktugumuz seylerle savasmak zorunda degiliz. biz senin gibi gormediginin ustune yuruyebilen biri degiliz. biz aydınlıkta bile adım atmakta cekiniriz.
kendimi anarşist olarak tanımlasam da, bu konuda akademik düzeyde bir tartışmaya girecek kadar teorik bilgiye sahip olmadığımı itiraf etmeliyim öncelikle... ama yine de bana kalırsa, anarşizm varlığını illa ki sosyalizm bayrağının altında devam ettirmek zorunda değil gibime geliyor. sosyalizm, kendi yorumladığım kadarıyla özellikle işçi sınıfının çıkarlarına hizmet eden bir sistemden ziyade, son tahlilde sınıfsız bir toplum yaratmayı savunur. işçi sınıfının öne çıkarılıyorsa bu kapitalist sistemde insanların ürettikleri değerlere yabancılaşmalarından, yoksa sosyalizm (ya da marksizm) burjuva sınıfının, bir kast sistemindeki gibi alt düzeyse varlığını devam ettirmesinden yana bir sistem değil (bildiğim kadarıyla tabii).
anarşizm'i ise çok farklı değerlendiriyorum. bir anarşist, işe önce insanların özünde iyi olduğunu düşünerek başlamalı. işçi de, burjuva da sistemin kurbanıdır benim gözümde, ikisi de aynı ölçüde kapana kısılmıştır. gereklilikler, insanın kendi özünü keşfetmesinin önünde en büyük engeldir. devletsiz, sistemsiz bir toplum eninde sonunda dengeye gelecektir, yeter ki bireyler böyle bir dünya'nın mümkün olduğuna inansın... en basitinden en komplikesine her türlü düzene ve onların devam etmesini sağlayan insanlara verilen refleksif, spontane tepkiler bu uyanışın ilk adımıdır diye düşünüyorum. anarşizm demek birey demektir, ve bireyin hayatının her alanındaki zincirlerden kurtulmak için, hiçbirini kayırmadan mücadele vermesi, düzen kelimesini sözlüğünden tümüyle çıkarması gerekir...
bu benim kendi anarşizm anlayışım. anarşizm'in tarihsel gelişimi konusunda, dediğim gibi çok bilgi sahibi değilim, sosyalizm'in bahçesinde yeşermiş olması fikri de beni rahatsız etmez; ancak anarşizm'in ifade etmesi gerektiğini düşündüğüm ideal, herşeyden önce düzensizlik özlemidir kanaatindeyim...
edit: cahil bir insandan daha tehlikeli biri varsa, o da cehaletinin farkında olmayandır... umarım bana anarşizm ile sosyalizm'in farkını ''bünyeme fazla yükleme yapmadan'' öğretmek isteyen arkadaş bunlardan biri değildir.
sosyalizm belli bir sınıfın çıkarlarına hizmet eden bir sistemdir, işçi sınıfının. ve anarşizm de bir sosyalist fraksiyondur. bakunin'in tanımına göre anarşistler devrimci sosyalistlerdir (ne yani biz marksistler devrimci değil miyiz demesinler, anarşist devrim sosyalist devrime kıyasla çok daha keskindir). anarşizmin marksist sosyalizmden ayrıldığı nokta marksizmin merkeziyetçi devlet anlayışını savunması, anarşistlerin ise bunun işçi sınıfının yararına değil zararına olacağı düşüncesidir.
diğer taraftan anarşizmi g8'e tepki göstermek için seyahat özgürlüğüne sahip burjuva çocuklarının ideolojisi yapmak ve anarşist işçi olmaz demek ise çok ciddi biçimde saçmalamak, cehalet örneği sergilemektir. maddi durumu daha iyi olan insanların bilgi kaynaklarına daha iyi ulaşabilmesi aydınlanma yolunda bir avantajdır elbette, ancak kapitalizmin gelişmesiyle birlikte istem dışı gelen bilgi kaynaklarına ulaşılabilirliğin kolaylaşması bu farkı her geçen gün eritmeye devam etmektedir. bu nedenledir ki burjuva sınıfı içinden kendi sınıfına karşı tavır alan kimseler çıksa da sayısal bakımdan son derece cılızdır sosyalistler arasında. bir zahmet 1 mayıs'ın nasıl emek ve dayanışma günü olarak ortaya çıktığına bakıverin.
ek: bünyeye aşırı yükleme olmaması açısından demeyecektim ama, gene de belirtelim bilmeden konuşmak yerine öğrenmek isteyen yazar ve okuyucuların da olduğunu düşünerek.
altında son model arabası ile turlayıp gününü gün etmek dururken, dünya çapında g8 e tepki göstermeyi seçen insana verilen ad. çünkü öyle boş beleşe anarşist olunmuyor. kişi tamamen özgür olmak zorunda, örnek vermek gerekirse yukarıda bahsettiğim g8 ülkelerini protesto etmek için 1 hafta öncesinden almanya / rostock a gidebilmeli. ksc. biraz zengin olmalı. benim anladığım anarşist budur. kişi part-time çalışan biri dahi olsa anarşist olamaz. anarşist olabilmek için illaki hegel'i okumak gerekmez. sonuçta protesto edilen şey vicdanınıza sığmayan bir şeydir. devrimciler nasıl profosyonel devrimciler *** sayesinde örgütlenip eylem yapıyorsa, anarşistlerde aynı şekilde örgütlenir. tek farkı anarşistler işçi değillerdir ve babalarıda muhtemelen patrondur. takdir edersiniz ki, bir işçi bu yüzden anarşist olamaz.
türkiye gibi bir yerde çalışmadan yani işçi* olmadan yaşanmayacağı için türk anarşist bu kesimden çıkmaz. zengin babasının paracıklarını yiyip gününü gün eden türk gencimizde, g8 ülkelerinin afrika üzerindeki planlarını siklemeyeceğinden dolayı anarşist olmaz. bazan gaza gelip bir şeyler yapmaya çalışırlar ama aldığı tepkiler yüzünden "öfff yaa, çokta sikimdeydi" deyip umursamamaya devam ederler.
evet tepki alırlar!
neden mi? zaten hali hazırda sosyalistler, komünistler ya da kısaca sol örgütlenmeler insanların gözünde etiketlenmiş, her an herşeyi yapma ihtimali olan terörist gibi fişlenmişlerdir. bir çok sol ideolojinin dinsiz olarak lanse edildiği bir yerde kalkıp anarşist'im derseniz, otomatik olarak allahsız olarak fişlenirsiniz. neden ? çünkü diyalektiğin babası hegel ateisttir. bu nedenle sizde %99 ateistsinizdir. nasıl karl marx a bakarak komünistlere dinsiz allahsız deniyorsa...
çoğunlukla, belli bir sınıfın çıkarlarına hizmet etmeyen bir sistemi savunan siyasi görüşün adının anarşizm değil, sosyalizm olduğunu bilen insanlardır bunlar...
hem mikro, hem makro ölçekte her türlü düzene karşı olan insan değildir. varolan, belli bir zümreye (bu bir sınıf da olabilir, sınıfsal özellikleri olmayan [bürokrasi gibi] ayrıcalıklı bir grup da) hizmet eden, dayatmacı düzen(ler)e karşıdır. insanların birbirleriyle ortak çıkarlara dayalı, eşit, yani mutualist biçimde yaşayabilecekleri bir düzeni savunur.
özellikle ülkemizde düzene karşı olup, işe güce girdikten ve çoluk çocuğa karıştıktan sonra en büyük çakallardan olup, para için babasını bile satacak seviyeye gelebilen özenti grubu.
düzene karşı isen
- onun için savaş, devletimin üniversitesinde neden okuyosun, hani yöke karşı idin.
- evlenme çocuk yapma, kirlenmiş olan dünyaya neden çocuk getiriyosun.
- hayat sadece turlara katılarak, gruplarla memleketimin doğusuna gidip; nemrutta güneşin doğuşunu izlemek, oralarda fotoğraf çektirmek değil. bak bakalım yurdumdaki binlerce aç insana, ne yer ne içerler; nasıl yaşarlar. lewis 501 kot pantolonun üzerine che tişörtü giymek değildir anarşistlik.
- senin gibi giyinmeyeni, düşünmeyeni koyun olarak nitelendirme, ilerde anarşizm gelecekse halkla gelecektir. halk seni itici görmesin, halkı aşağılama.
oluşagelen tüm otoritelerin aslında kendilerini yaşatmak için var olduklarını savlayan ve bu nedenle de devlet dahil her türlü otoriter yaklaşıma karşı olan kişi.
- sen de kimsin?
- otorite...
- ne iş yaparsın?
- düzen kurar ve uyulmasını sağlarım.
- kimin için?
- herkes için...
- bu 'herkes' sen olmayasın?
- de git! anarşist misin, nesin?
bazen bilgi anlatabilmektir. gerçekten öğrenmek isteyenlere özetlersek, anarşist; devlet kavramını kabullenmyen, karşı çıkan kişidir. amaç bakımından komünist ile aynı çizgidedir. mutluluğu ama gerçek mutluluğu arar. bizlerle alaksı olmayan ama bizleri şekillendiren kurallara karşıdır. lakin devrimci hareket ile farklılığı işlevdedir. anarşist tek başına da hareket edebilir. örgütlenme birincil derecede önemli değildir. ve sosyalist bir devlet düzeni de, anarşist için yok edilmesi gereken bir hedeftir.
Çok fazla düşününce insanın aldığı hal. Kendimden biliyorum, "en çok kafası karışan; en çok düşünendir" sözümü doğruya çıkaracak derecede sorgulayıcı oluyor insan.
sık sık herşeyi sorgulama ihtiyacı duyarlar. var olan herşeyde bir hata ve yanlışlık ararlar. sürekli "bu böyle olmamalı, bunda bir yanlışlık var" gibi cümleler kurarlar fakat "nasıl olmalı?" diye sorulduğunda cevap veremezler çünkü onlara göre yeni bir dünya yaratmak gereklidir *. ancak yeni bir dünyada onların düşünce tarzı uyum içinde işleyebilir. savundukları düşünce gayet doğrudur ama uygulama tarzları yanlıştır. bir de bunların bazıları vardır ki daha anarşizm in ne olduğunu bilmeden ben anarşistim derler. (bkz: ozenti anarsist) zaten bir anarşist ben anarşistim diyerek kendini belli edecek kadar salak değildir. onlar icin (bkz: anarsizm)
