gerçekten iyi bir adamdır. eğer abim olmasaydı, dışarıdan tanısaydım da iyi bir adam olduğunu düşünürdüm.
eğlencelidir, şakacıdır.. bazen abartır. bazen başka şeyleri de abartır kalbinizi kırar ama sonra bi şekilde telafi eder. abimin yanındayken bi şeyler başarabileceğinizi hissedersiniz. değerli hissedersiniz. çok güzel motive eder. "gerekirse bi tarafımı yırtıp kazanıcam o sınavı!" dediğinizde: "yırtınmana gerek yok. ne eksik ne fazla. sadece gerekeni yap.." diyebilen bi insandır.
eğer onu baskı altında tutan bir şeyler varsa küçük şeylere sinirlenebilir. bi şekilde o baskı yapan şeyin ne olduğunu öğrenir birazcık yardımcı olursanız pamuk gibi olur. şu an da ona baskı yapan bir şey var ve umarım en güzel şekilde hallolur. o yüzden biraz kırgın gibiyim ona. ama geçiyor.
diyebilirim ki keşke benim babam abim olsaydı. pek çok konuda babamdan daha fazla destek olmuştur bana. daha çok cesaret vermiştir. üstelik çocukları da çok güzel sever. babamın beni hiç kucağına alıp sevdiğini hatırlamıyorum. ama abimin küçük çocuklarla bi oynayışı var, bi bakışı var görmeniz lazım.
uzun lafın kısası benim etrafımda bulunan ve mutluluğu en çok hak eden insanlardan biridir abim.
Abimle aramda 14 yaş var. Bundan olsa mı gerek naber, nasılsından başka muhabbet geçmez aramızda. Büyüdüğümü de kabul edemedi. Çocuk gözüyle bakıyor hala. Çocuk gözüyle dahi baksada dünden bugüne bir gün bile abilik yapmışlığı yok. Var olupta yokmuş gibi davranması hep acıttı beni. Bu yüzden gerçekten keşke olmasaydı.
hayatımda tanıdığım en zeki insandır kendisi. Fazla rol model aldığımdan insanlar laf sokar, laf sokan insanları mı rol model almalıyım bilmiyorum. O insanlarla oturup siyaset konuşamam, "sosyalizm" nedir dediğimde sadece 15 dakika "sosyalizm"in tanımını yapan bir abiye sahibim oysa. Sorduğum bilim sorularımın hiçbirine cevap veremezler, gökyüzü benim için her şeye bedel ama. Müzik kültürleri olmadığına eminim, lakin abimle her müzik dalı hakkında saatlerce sohbet edebilirim. Böyle milyonlarca şey yazabilirim onun hakkında, her şeyi biliyormuş gibi hissediyorum; aramızdaki yaş farkı çok olmasına rağmen, başıma gelen en güzel şey kendisi.
Ben yeni doğduğumda o yeni yürüyormuş. Benimle ilgilenirlerken o evin önündeki havuza düşmüş. Bir hayatım daha olsa bu sefer de o varken yaşamak isterdim. Kendimi sorumlu tuttum çoğu kez, bu daha acı.
Kendisi küçük yaştan itibaren çok hareketli esmer ve solak bir çocukmuş.
Hiperaktif olmasının yanı sıra zeki, fakat annesinin insanüstü uğraşlarına rağmen yemek yemeyen zayıf bir çocukmuş.
Hatta öyle ki annesi ( yani annem )
Yemek yemiyor diye bir anlık sinirle öfkelenip daha ilkokulda abimin kaydını okuldan aldırmış.
Ne berbere ne de tamirhaneye çırak olabilmiş abim. 14 yaşında babam abimin sesleri tanıyabildiğini anlaması üzerine ona küçük bir org almış. Sonra küçük küçük adımlarla müzik serüveni başlayan abim soluğu konservatuarda almış.
Sonra piyanist oldu işte. Çok titizdir banyoya girdiği zaman 1 bucuk saatten fazla durduğu zamanları bilirim.
Banyo sırası bekleyen insanı sinirinden çatlatır.
Onunla konuşurken bir yerine dokunursanız hemen orayı koklar. Aşırı tikli.
Hele yattığı odaya ansızın girmeyesiniz..
Kabustan uyanır gibi aniden sıçrıyor.
E tabi sizde korkudan altınıza sıçıyorsunuz noluyo lan diye.
Bir annenin evladına verebileceği en büyük hediyedir.Ne satar sizi ne arkanızdan vurur.O her daim yanınızda olacaktır.Ömur boyu arkanızdadır yada ben çok şanslıyım.
Büyük olan tam bir baş belası hep sorumsuz. Aile de ki her sorun onun yüzündendi eskiden. Evlendi az biraz sorumluluk sahibi oldu ama hala daha dert yani.
Diğer abim de tam tersi baya sorumluluk sahibi ama hayatta hiç şansı Yok. Bana karşı hep çok ince fedakar düşünceli. Küçükken sırf o biber patlıcan sevmiyor diye hiç tadına bakmadan ben de sevmem derdim. O da evlendi tabi artık benimle ilgilenmez eskisi gibi. ilk başlar da çok kıskansam da alıştım.
Hmm, dünya tatlısı. Böyle yüzüne 5 sn bakınca yanaklarını ısırasınız geliyor. Güzel bir kalbi var, içi tertemiz, zor zamanımda hiçbir beklentisi olmadan yardımcı oluyor. Yanımda oluyor. Benimle ağlıyor benimle gülüyor bazen sinirleniyor çok nadiren, sinirleniyor dediysem sinirli hali bile çok sevimli hemencik geçiyor. En ufak şey bile yüzünü gülümsetmeye yetiyor. Böyle baktınız mı benim gerçekten bir abim var diyorsunuz. Konuştukça huzur bulup rahatladığım nadir insanlardan.
