beyefendi nasil olur, durusu ve konusmasiyla en guzel sekilde temsil eden kisi. kendisi ile ilgili girilen bu entry siyasi bir mana ifade etmemekte ancak buna ragmen eksi oylanmasi hazimsiz bunyelere siddetle tavsiye edilmektedir.
27 kasım 1995 de verdiği demece rağmen halk tarafından seçilip iktidara taşınan bir partinin başbakanlığını ve akabinde 4 yıldır dışişleri bakanlığını yapıyor olmasına rağmen laik sistemi değiştirmeyi bırakın türkiye'nin ab üyesi olabilmesi için elinden geldiğince mücadele eden ve bazı hazımsız, antidemokratik ve korkak insanların cumhurbaşkanı olmasını bir tehlike olarak gördükleri insan.
27 kasim 1995 tarihinde the guardian gazetesine verdiği röportajın ana başlığı türkiyede laik sitemi değiştirmeye kesinlikle kararlıyız olan cumhur başkanı adayı.
ilk başta hiçbir siyasi görüşümün olmadığını söyliyeyim*. ama eğer bu adam madem bu kadar kötü biriydi, neden 4 senedir en kritik bakanlık olan dışişleri bakanlığı koltuğunda otururken sesiniz çıkmadı da şimdi konuşuyorsunuz onu çözemedim...
"This is the end of the republican period... If 60 per cent of Ankara´s population is living in schacs than the secular system is failed and we definitely want to change it."
Bu sözler Abdullah Gül´e ait olup 27 Kasım 1995 tarihinde, The Guardian gazetesinde yayımlanıyor...
"Cumhuriyet döneminin sonu gelmiştir. Eğer Ankara´nın yüzde 60´ı gecekonduda oturuyorsa bu laik sistemin başarısız olduğu anlamına gelir ki, biz de onu kesinlikle değiştirmek istiyoruz..."
Bir siyasetçi dün söylediği kimi sözleri politika gereği sonradan değiştirebilir. Ama cumhuriyetin özüyle ilgili görüşlerini aynı kategoriye koyamazsınız. Çankaya Köşkü´ne çıkmaya hazırlanan bir adayın 12 yıl önce "Cumhuriyet bitmiştir, laik sistemin değiştirilmesi gerekir" sözlerini sarf etmesi, Cumhuriyet´in en yüksek koltuğuna oturmaması (veya oturtulmaması) için yeterli sebeptir...
Türkiye'nin çok sevilen güler yüzlü, gül gibi insanı.
siyasette örneklerinin artmasını dilediklerimizden.
kibar, beyefendi, tam bir halk adamı.
ve inşallah, yakında türkiye'nin 11. cumhurbaşkanı.
reis'i cumhur olabilmesi durumunda çok fazla yıpratılma olasılığı olan kişi.
kötü tarafı kendisi yıpratılırken bulunduğu makamı da yıpratacak olmasıdır.
27 kasım 1995'de the guardian gazetesinde şu sözleri yayınlanmış ülkemin olası cumhurbaşkanı...
-----------------------------
cumhuriyet döneminin sonu gelmiştir...eğer ankara'nın %60'ı gecekonduda oturuyorsa bu laik sistemin başarısız olduğu anlamına gelir ki biz de onu kesinlikle değiştirmek istiyoruz.
-----------------------------
ertesi gün türk basınında "ürperten itiraf" başlıklarıyla yer almıştır bu açıklama.
--spoiler--
Yeni cumhurbaşkanımızı tanıyalım... Varan 1
ADAYIMIZ Abdullah Gül siyasette epeyce eski. Onu çok iyi tanımak gerekiyor. Öyle ya, işler ters gitmezse 11. cumhurbaşkanımız olacak. Geçmişte belli zamanlarda bakanlık görevinde bulunmuş, Refahyol döneminde Devlet Bakanı olarak görev yapmıştı.
Türkiye Kalkınma Bankası kendisine bağlıydı.
Abdullah Bey'in emriyle bu bankaya yaptırılan yasadışı harcamaları bankanın Teftiş Kurulu inceledi. Başbakanlık Yüksek Denetleme Kurulu raporlarında bu yasadışı harcamalara yer verildi.
Paralar kendisinden istendiği halde vermedi. Yani iade etmedi.
Sonuçta, Türkiye Kalkınma Bankası, Abdullah Gül'ü mahkemeye verdi. Hakkında tazminat davası açıldı.
Dava dilekçesinde, Bay Gül'ün kendisi için bankaya yaptırdığı yemek, çiçek, hediyelik eşya, kartvizit gibi harcamaların kendisinden tahsili isteniyordu.
Davaya Ankara 18. Asliye Hukuk Mahkemesi baktı. Mahkemenin Esas 1999/216, Karar 1999/6l8 sayılı gerekçeli kararında özetle şöyle denildi:
"Davalının (Gül'ün) bankaya yaptırdığı (o günkü değerlerle) 1 milyar 652 milyon liralık harcamanın görevle ilgisi olmayan şahsi harcama niteliğinde olduğu saptanmıştır. Kişisel ilişkileri ile ilgilidir. Görev gereği değildir.
Teftiş Kurulu tarafından tespit edilen bu para davalıdan istenmiştir.
Ancak davalı tarafından ödeme yapılmamıştır.
Bunun üzerine uyuşmazlık çıkmış ve dava açılmıştır.
Açıklanan olgular, harcamalara ilişkin belgeler, uzman bilirkişi raporları ve tüm dosya içeriği ile doğrulanmıştır.
Bu bakımdan davalı (Abdullah Gül) bizzat kendisi ödemekle yükümlüdür.
(Devlete ait olan devlet parası) 1 milyar 652 milyon liranın yüzde 50 yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya (devlete) verilmesine karar verilmiştir."
* * *
Abdullah Gül, hakkında mahkeme tarafından verilen bu karara Yargıtay'da itiraz etti.
Şimdi Yargıtay 4. Hukuk Dairesi tarafından oybirliği ile verilen Esas 2000/6788, Karar 2000/7375 sayılı karara bakalım:
"Dosyadaki yazılarda, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlerde, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, hükmün ONANMASINA ve yazılı onama harcının davalı Abdullah Gül'e yükletilmesine 11 Eylül 2000 günü oybirliği ile karar verildi."
Abdullah Gül, kişisel amaçla kullandığı devlet parasını bu kesinleşmiş yargı kararı sonrasında devlete ödemek zorunda kaldı.
Sevgili okuyucularım, yazımın burasında hemen bir not düşeyim.
Ben bu belgeli olayı bugün ilk kez yazmıyorum.
25 Ekim 2002 tarihli "aKP ve Hukuk" başlıklı yazımda bu olayı sizlere anlatmıştım.
Kendisi o zaman AKP milletvekili adayı olarak 3 Kasım 2002 seçimine girmek üzereydi!
Zaman onun lehine çalıştı! Önce AKP'nin Başbakanı, sonra Erdoğan'ın Dışişleri Bakanı oldu.
Refah Partisi milletvekili kimliği ile Meclis'te yaptığı konuşmalarda AB'ye dümdüz giderdi! Hükümete gelince bir numaralı ABD ve AB savunucusu kesildi. Refah Partisi kimliği ile ve Necmettin hocasının emriyle yaptığı o Meclis konuşmalarını da burada belgelemiştim.
Abdullah Gül şimdi cumhurbaşkanı adayımız.
Tayyip abisi bizlere çelik çomak oynatırken, iki dudağı arasından onun ismi çıkıverdi!
* * *
Türk milleti, geleceğin cumhurbaşkanını elbette ki iyi tanımak zorunda. Her yönü ve her boyutu ile! Bu yazıyı onun için yazdım.
Geçmişte söyledikleri, ağzından Cumhuriyet rejimi ile ilgili olarak çıkan sözler...
Şimdi kalkmış "Ben Cumhuriyet rejimine sözde değil, özde bağlıyım" gibi laflar ederek askerlere ve toplumun büyük kesimine hoş görünmeye çalışıyor.
Önemli olan "aman vakvakları ürkütmeyelim" diye bugün zevahiri kurtarmak için söyledikleri değil, beyninin kıvrımlarına ve genlerine yerleşmiş olan geçmişteki sözleridir.
Sıra onlara da gelecek! Cumhuriyet ilkelerine nasıl bağlı olduğunu (!) burada kendi ağzından yazmayı sürdüreceğim ki, bu zihniyeti herkes iyi tanısın.
Yeni cumhurbaşkanı için bugün ilk oylama yapılacak. Kendisini bugün söyledikleri ve yapmak zorunda kaldığı takıyye ile değil, geçmişiyle tanımak zorundayız ki, otomatik oy makineleri biraz düşünsün! Öyle değil mi efendim!
--spoiler--
'This is the end of the republican period... If 60 per cent of Ankara's population is living in schacs than the secular system is failed and we definitely want to change it.'
Bu sözler Abdullah Gül'e ait olup 27 Kasım 1995 tarihinde, The Guardian gazetesinde yayımlanıyor...
Ertesi gün Türk basınında "Ürperten itiraf" başlığıyla yer alıyor. Abdullah Gül diyor ki:
"Cumhuriyet döneminin sonu gelmiştir. Eğer Ankara'nın yüzde 60'ı gecekonduda oturuyorsa bu laik sistemin başarısız olduğu anlamına gelir ki, biz de onu kesinlikle değiştirmek istiyoruz..."
Bir siyasetçi dün söylediği kimi sözleri politika gereği sonradan değiştirebilir. Ama cumhuriyetin özüyle ilgili görüşlerini aynı kategoriye koyamazsınız. Çankaya Köşkü'ne çıkmaya hazırlanan bir adayın 12 yıl önce "Cumhuriyet bitmiştir, laik sistemin değiştirilmesi gerekir" sözlerini sarf etmesi, Cumhuriyet'in en yüksek koltuğuna oturmaması (veya oturtulmaması) için yeterli sebeptir...
Refah Partisi Genel Başkan Yardımcısı olduğu dönemde,10 Aralık 1995 tarihinde Milliyet gazetesinde yayınlanan bir röportajında:
'Artık saklanamaz gerçekler var,islamın yalnız ahireti değil, dünyevi düzeni de içerdiği bir gerçektir. Ben bir Müslümanım ve buna inanıyorum'.diye konuşan ve 'Tercihiniz şeriat öyle mi?' sorusunu 'Türkiye'de geçerli kanunlar arasında, islama aykırı olan da var, olmayan da. Aykırı olanlar baskıdır. Baskı kalkacak. Bu hakkı kullanacağım. Halka bu imkânı vereceğim'.şeklinde yanıtlayan cumhurbaşkanı adayıdır.
Aynı zamanda, 24 Mayıs 2003 tarihinde Vatan yazarı Sedat Sertoğlu ile konuşmasında,"Ben bu gezileri yapmadan önce, şimdi senin oturduğun koltukta ABD Dışişleri Bakanı Powell oturuyordu. Onunla 2 sayfalık 9 maddelik bir plan üzerinde anlaştık. Ama ben her yaptığımı kalkıp açıklayamam ki..."deiştir.
işçi Partisi lideri Doğu Perinçek Gül'ü sık sık bu gizli anlaşmayı açıklamaya davet etmiştir. Ama o açıklama bir türlü yapılmadı...
Ayrıca kendisi,Necmettin Erbakan'ın ve onunla birlikte 74 Refah Partili il, ilçe yöneticisinin hapis ve para cezasına mahkûm edildiği "Kayıp Trilyon" davasının sanıklarından biridir.
Dokunulmazlık nedeniyle 10 yıldır yargılanamayan Gül ile ilgili dönemin Ankara Cumhuriyet Başsavcısı Melih Tarı'nın hazırladığı fezleke aşağıdaki gibidir:
"Kaybolan paranın (Refah Partisi'nin Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılması üzerine bir anda buharlaşan 10 milyon mark ve 943 bin dolar) TL'ye çevrilip 71 il örgütüne dağıtılmış gibi gösterilerek gerçekte dağıtılmadığı, dağıtılmış gibi il başkanlarından imza alındığı, harcama belgesi olarak gösterilen faturaların gerçek olmadığı belgelenmiştir. Gönderildiği belirtilen paraların hiçbir defter kaydına da geçmediği saptanmıştır. Partinin (Refah Partisi) kapatılma ihtimalini yüksek gören parti üst düzey yöneticilerinin, 'Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılan partinin bütün malları Hazine'ye geçer' hükmünün uygulanmasını imkânsız hale getirmek amacıyla 71 il başkanını genel merkeze çağırıp aralarında dağıtılmış gibi göstererek makbuz imzalattıkları ve (bütün bunların) olay tarihinde partinin Genel Başkan Yardımcısı olarak görev yapan sanığın da (Abdullah Gül) bilgisi dahilinde olduğu, bu şekilde sanığın özel evrakta sahtecilik şuçuna iştirak ettiği, ayrıca Siyasi Partiler Kanunu'na aykırı davrandığı görülmüştür. 14.9.1998"
Hadi bakalım, müstakbel cumhurbaşkanımız hayırlı olsun...
