bugün

içerisinde müthiş replikleri barındıran filmdir.

--- spoiler ---

uyku hüzün verici bir şey. insanları birbirlerinden ayırıyor. birisiyle uyuduğunda bile tamamen yalnızsın.

--- spoiler ---
"Uykuya dalmak üzücü, çünkü insanları birbirinden ayırıyor. Beraber bile uyusanız, aslında yalnızsınız."

görsel
görsel
1960 yapımı godard filmi.
Patricia'nın saçları bana birini anımsattı, bana benden daha yakın olan beni.

"Uyumak çok üzücü. Ayrılmalıyız. 'Yatmak' diyorlar ama doğru değil."
"Gözlerimi sımsıkı kapatıyorum ki her yer simsiyah olsun. Ama yapamıyorum asla tamamen simsiyah olmuyor."

görsel
" Muhbirler ihbar eder, hırsızlar çalar, katiller öldürür, aşıklar sevişir. "

görsel
" Uykuya dalmak üzücü, çünkü insanları birbirinden ayırıyor. Beraber bile uyusanız, aslında yalnızsınız.. "

görsel
görsel
"Mutsuzluk ile hiçlik arasında bir tercih yapacak olsam, hiçliği tercih ederim. Daha iyi değil, ama mutsuzluk taviz vermektir bir çeşit."
An itibariyle anımsadığım film. Sade karmaşadan uzak bir hikâyedir bir aşk hikayesi.
elbetteki paris sokaklarının o etkileyici atmosferi filmin en önemli detaylarından biri hatta belki başlıcasıdır.
Yeni dalga meni dalga. Godard ismini iyi ki bi duydunuz oo sanat filmi oo cok guzel. Degil arkadas. Jean seberg istedigi kadar guzel olsun oyle sinir bi karakter yazmislar ki aman yarabbi. Halbuki bir (bkz: Vivre sa vie) oyle mi ? Lezzet damliyor resmen.
50. yılını doldurmuş, fransız sinemasının mihenk taşlarından sayılan, tam anlamıyla gerçek bir sanat eseri.

michel ve patricia’nın sıradan ama farklı hayatlarının ekseninde anlatılmış aşk, suç, ihanet gibi kavramlar aslında her objede birer sembol haline geliyor. faulkner seven bir kız var filmde. düşünün. *
izlediğim ilk Jean-Luc Godard filmi À bout de souffle.Ben genelde siyah-beyaz filmleri sevmem niyeyse bana boğucu gelirler ama bu filmi izlerken hiç boğulmadım sıkılmadım aksine izlerken keyif aldım zaman zaman gülümsedim ve Jean-Luc Godard'ın çekimlerini büyük bir keyiflie izledim.içerik olarak belki günümüz için sıradan gelebilir ama çekimler gerçekten çok başarılı yani tam benim sevdiğim tek plan çekimler filmde mevcut.Film baştan sona bir an bile sıkmıyor,sürükleyici,acaba şimdi ne olacak hissi uyandıran zaman zaman sadece diyaloglu sahneleri olmasına rağmen hem oyunculukların doğallığı hem de diyalogların keyifli olması o sahneleri bile sürükleyici kılıyor.Filmdeki oyunculuklar başarılı,özellikle Jean Seberg filmde o kadar tatlı ki gerçi filmin sonunda yaptığı hareketi de unutacak değilim.Sonuç olarak ben filmi beğendim,izlerken keyif aldım ve filmdeki çekimleri gerçekten beğendim.Sinemayla gerçekten yakından ilgilenen herkese tavsiye ederim.

7/10
elemanın söylediği gibi çok fazla şeyden korkuyoruz ve bu bizi çok şeyden mahrum bırakıyor. yarısı kadar cüretkar olabilseydim bu kadar keşkelerle dolu olmazdım.

fazla bir paralellik kurulamasa da yusuf atılgan'ın aylak adam kitabını anımsattı bana biraz. roman gibi bir film anlayacağınız.
türkçeye serseri aşıklar diye çevrilmiş film. yönetmenliğini jean - luc godard müziklerini martial solal yapmıştır. sadece çiftin sokata yürüdüğü sahne bile insanı duygulandırır.

- bana bir sayı söyle.

+ 1

- a bout de souffle çıktı. hadi bakalım ne çıkacak.
izlediğim en cool filmdir. ayrıca filmin Türkiye'de yayınlanan ismi ''serseri aşıklar'' bu filme en yakışan isimdir.
Serseri aşıklar sinemada bir devrim niteliği taşıyan belli başlı 5-6 filmden biridir. Diğer kültler gibi sinemaya çok temel şeyler sokmamasına rağmen artık "belli başlı kurallar" diye nitelendirilen şeylere bağlı kalmadan da güzel şeyler yapılabileceğini ve aslında sinema adlı daha bebekliğini yaşayan bir sanatta öyle pek de sıkı kurallar olmadığını vurgulayan bir yapıttır. Tabi ki Avrupa sinemasının üstünlüğü tekrar ele aldığı 20 yıllık dönemi başlatan filmdir. Godard Amerika adlı şeyle ilgili ne düşünüyorsa bu filmde bunları değişik bir uslupla dile getirmiştir.

http://tr.wikipedia.org/wiki/%C3%80_bout_de_souffle
godard gibi bir dehanın eline jean seberg gibi bir yaratığı verirseniz işte böyle olur. yer yer kolaj stili çekimleri, orijinal diyalogları ve harika dış plan çekimleri ile şaheser film. jean paul belmondo' nun da hakkını yememek lazım. karaktere cuk diye oturuyor. sinemaya güzelleme gibi. çok sevdim yani. konusu ayrı güzel finali ayrı güzel. jean seberg ise apayrı güzel nouvelle vague manifestosu...

--spoiler--

new york herald tribuneee!!

--spoiler--
tüm zamanların en iyi filmlerinden biridir. yeni dalga'nın en önemli yönetmeni olan godard'ın da en iyi filmidir, gerçi bütün filmleri çok iyidir ama bu başkadır. yönetmenin amacı burada ana-akım sinemaya göz kırpmak ve onun gereksiz kurallarıyla oynamaktır. bu filmde gangster türünün kurallarını bozar, bunu yaparken ise bütün filmlerinde olduğu gibi yan türlerle donatır filmini, örneğin aşk türünü. klasik romantik aşık filminin kalıplarını da ters yüz eder mesela. aslında yaptığı düpedüz sinema anarşizmidir! kuşkusuz o tarihin en yaratıcı sanatçılarındandır, sinemanın en devrimci yönetmenidir! ve en bozucu filmlerden birini yapmıştır.
şehvet ile şirinliği aynı anda bünyesinde barındırabilen ve dahası, kısasaçlıkadınlarkulübü yıldızı bir kadın. entelektüel olma yolunda. amerikalı. adamı ipe götüren cinsten. yumuşacık: jean seberg. (yarı-serseri.)

karizmanın vücut bulmuş hali: kameraya bakmama karizması, sigara karizması, hatta yönetmeni bile siklememe karizma(sanki?)... fransız ve katil. ve entelektüel olmama yolunda: jean paul belmondo. (full-serseri.)

ışıklarıyla, kulesiyle, sokaklarıyla, kafeleriyle, aşklarıyla, aşıklarıyla, umutlarıyla ve sanatçılarıyla ünlü bir şehir: paris. (fena serseri sayılmaz.)

orijinal çevirisi nefes nefese'den daha şahane bir seçim olan serseri aşıklar; zeka dolu diyaloglarıyla sinema sanatı adına bir yıldız gibi parlarken; izleyeni serserilik yapmaya ve aşık olmaya teşvik ediyor. çok ayıp.

ve şimdi sabah kalkıp akbil basarak otobüse bin ve toplantıya gir. banka soymaktan başka çare bırakmadın bana hayat.
filmde; başı yasalarla ve kötü adamlarla belaya girmiş bir adet erkek ile kadının hikayesi işleniyor. aşk, ihanet, trajedi..klasik sinema tripleri işte diyip geçecekken filmin olayı devreye girerek 'a-ha işte dur bakalım' diye rest çekiyor size..

godard, yönetmeni teknisyene çeviren bu klişe hikayelerden sinema anlatımını sorgulatan farklı bi stille çıkıp, bik bik eleştirilere savrulacak seyirciye; farkımı farketmedin ya artik farketsen de farketmez selamı çakmamış değil.

sinemacıların kullandığı manayla 'sıçrama' hadisesini açı ve montaj hatası olmaktan çıkarıp estetik bir öğe yapması, ona kaderinin bir oyunu değil. filmin finalinde başroldeki elemanın polisler tarafından vurulması atraksiyonunun zaman atlamasına uğraması da ibnelikten ziyade; godard'ın klasik sinemayı parçalayarak kendi analizini yaratması olarak nitelendirilebilinir-yor.

senaryosunu francois truffaut yazmışmış. jules et jim ile kıyaslanır mı..bilmiyorum.

ayrıca;
''benim filmlerimi kimse sonuna kadar izlemez"-godard
godardın kendinden önceki sinema kurallarını sallamayıp tamammen serbest kulvarda yol aldığı filmdir.izleyenlerin büyük bir bölümü jean seberg in tatlılığına hayran kalmıştır.Atilla Dorsay film için şöyle demiştir: "işte belki de gerçek anlamda modern sinemanın başlangıcı... Doğallıkla, madalyonun öbür yüzü olarak, klasik sinemanın da bir anlamda ölümü... Yarattığı devrimle, neden olduğu tartışmalarla, açtığı kapılar ve yollarla, gerçekten de sinemayı farklı yönlere çeken, sinema tarihinin en etkili olmuş filmlerinden biri olduğu da söylenebilir."
benim için tamamen zaman kaybı olan film.bi kaç güzel söz gerçekçi havayla film yapılıyorsa çoğu amatör film şaheser olur.filmin tek artısı jean sebergin güzelliğini keşfetmiş olmam.*
- ne dedi?
- gerçekten iğrençsiniz, dedi.
- iğrenç ne demek?
üç jean efsanesi.

(bkz: jean luc godard)
(bkz: jean seberg)
(bkz: jean paul belmondo)
--spoiler--
Michel Poiccard: Frenleri kullanma; arabalar gitmek için yapılmıştır, durmak için degil!
--spoiler--
--spoiler--
michel: siz amerikalılar aptalsınız. lafayette'e ve chevalier'e hayran kalıyorsunuz. oysa ki bunlar fransa'nın en aptal adamlarıdır...
--spoiler--