siyaset tartışmalarında görebilirsiniz kendilerini.
ilköğretimde verilen ''biz hep haklıydık. kötü olan onlardı'' temasını benimsemişlerdir. bunu atmaları uzun mu sürer bilmiyorum ama sözlükte devam ettirdiklerini görüyorum.
ek: baktım ki sözlükte çoğunluk bu yaş ve civarı. artık kısa entryler yazıyorum. ve yazdığım b.ktan kısa entryler onca oy alıyor tamam diyorum okunuyorum. madem ki amaç okunmak.
bu yaş grubuna tavsiyem; tek doğruları kendilerinin değil. biraz bekleyin farklı bakış açılarını değerlendirin. anlamadığınız konularda yazı yazmayın. zaten yaşınız gereği fazlaca bir konuda da bilginiz olması zor.
sözlüğümüzün mini mini mehmet coşkundeniz'leri, doğrucu davut'ları tarafından "ya, öyle demeyin amaa", "yumuşak davranın onlara", "onların da canı var" diyerekten korunmaya çalışılan ağzı süt kokan bebeciklerdir.
onda bir psikolog, çeyrek sosyolog, beşte iki antropolog ve dokuz kök beş bölü yedi vantrolog olarak söyleyebilirim ki; kızını dövmeyen dizini döver sözü kimi zaman yararlıdır.
biz bu bebelerin yaşında; bırak abilerimizin çeşitli uzuvlarını, girintilerimizde kavramak suretiyle içimizdeki boşlukları doldurmak; onların gözüne bile bakamazdık. şimdiki gençler her şeyi uygulayıp öğreniyor.
işte bu gençlere, yaptıklarının ne kadar kötü bir şey olduğunu, yumuşak sözlerle anlatamazsınız. hiçbirmiz birer doğan cüceloğlu değiliz. asıl sert anlatacaksın ki, tutmaları ve ucunu kemirmeleri gereken şeyin abilerinin kalın ve damarlı uzuvları değil; 0.7 kalemleri olduğunu anlasınlar.
ben bunları uygun bir dille, ufaklıkların dikkatini çekecek şekilde belirtiyorum; ama sonunda manipülasyoncu, ajitasyoncu oluyorum. hayır bilmesem derim, "yoksa sen de mi bu körpelerin ıslak, ekşi, yapışkan ve şehvet kokan sıvılarını içine çektin?" ya da nebleyim, "liselilerin arzuyla titreyen vücutlarının üzerinde med-cezir yapan dalga senin denizinden mi çıktı?"..
bunları yazıyorum; çünkü genç kızlarımızın bu yaşlarda, vücuttan çıkan beyaz sıvılarla değil; kitaplarının beyazlıklarıyla daha haşır neşir olmalarını istiyorum. acı ama gerçek; onlar bizim geleceğimiz!
uludağ sözlük'ün provokatör şairi olarak bir de şiir yazdım sizlere çikitoplarım:
gel girelim uludağ'a
entry gir benim başlığıma
sana ayar verirdim ama
nick altın olmuş yalama
-----o------
neden bu kadar üstlerine gidildigini anlamadıgım yazarlar. sözlükte yazmak icin yas sınırlamasımı var? 94luler bu sınırın altındamı kalıyorki dıslanıyorlar?...
HOŞGÖRÜYLE YAKLAŞILMASI GEREKEN YAZARLARDIR. ÇÜNKÜ BiR ZAMANLAR BiZDE O YAŞLARDAYDIK VE BiZ DE BAZEN NASIL DAVRANACAĞIMIZI BiLMiYORDUK. GENÇLEŞEN BiR SÖZLÜK NESLi FiKRiMCE FAYDALIDIR. TAZE KAN iYiDiR.
elbette empati kurmak gerekir. hepimiz o yaşlarda olduk. kendi şahsıma konuşmak gerekirse; ben o yaşlarda derslerimden başka bir şey düşünmezdim. sürekli kitap okurdum, dil kurslarına giderdim, spor yapardım, kendimi geliştirmeye çalışırdım. hiçbir zaman bir internet sitesinde veya gerçek hayatta bir mekanda 30'luk abilerimden, arzu dolu bakışlar ve mesajlar eşliğinde bir takım isteklerde bulunmadım. kuşak çatışması mı bilemem..
ben liseli bebeleri ezmeye çalışmıyorum, zaten kendi kendilerini belli ediyorlar. ben onların bir şeylerin farkına varmaları için yazıyorum bunları. onlar evde bulamadıkları mutluluğu amcaları yaşındaki adamların yatağında arıyorsa; birilerinin onları uyarması gerek. çünkü onlar farkında değiller birkaç artı oy ve nick altı uğruna kullanıldıklarının. böyle bir şeyi ben yumuşak bir dille anlatamam; zira bu sertçe eleştirilmesi gereken şeref yoksunu bir durumdur.
kendi kız kardeşinizi düşünün. daha 15'lik. liseye yeni başlamış. kendi vücudunun yeni yeni farkına varıyor. göğüsleri birer sinek ısırığı gibi henüz. vücudu körpecik. etrafındaki erkeklere yeni yeni bakmaya başlıyor. belki okuldan bir arkadaşı ondan hoşlanıyor... kardeşinizin başına bir şey gelmemesi için canınızı bile feda edersiniz..
sonra abiniz, babanız yaşındaki bir adamı düşünün. birçok ilişki geçirmiş, birçok şey yaşamış, hayatın suyundan içmiş..
bir gün sizin kız kardeşinizle tanışıyorlar bir şekilde. kız kardeşiniz bir şeyleri yeni yeni öğrenmeye başladığından, bu adama hayranlık duyuyor, onun anlattıklarından, hayat tecrübelerinden etkileniyor. "beni okuldan almaya gelse ne havam olur kızlara" diye düşünüyor.
adamın niyeti ise farklı. ne de olsa karşısında taptaze, tertemiz bir kız duruyor. hiçbir şey yaşamamış; ama yaşamaya hevesli bir körpecik... tabii hemen başka türlü yakınlaşıyor kızla. kız bundan hoşlanıyor. sonunda o olay oluyor. cinselliği yeni yeni keşfetmeye başlayan kız, hayatında en çok hatırlayacağı anlardan birini o kazık kadar adamla yaşıyor. adamın buruşuk, pörsümüş, deforme olmuş aleti, kızın dipdiri, pürüzsüz, taptaze bacak arasına giriyor. gidip gidip geliyor defalarca.. kız en başlarda acı duyuyor, ama sonra işin zevkini alıyor. adam ise yatağın kenarında oturmuş sigarasını yakıyor, yüzünde sinsi bir gülümsemeyle...
kız kardeşiniz o adamla evleneceğini hayal ediyor, onunla mutlu bir yaşam istiyor. ama adam birkaç postadan sonra sıkılıyor bu tazeden. başka liselerin önünde beklemek üzere terkediyor kardeşinizi, hayattaki en büyük varlıklarınızdan birini.
o adam başka liselerde, ortaokullarda başka körpelerin ırzına geçmeye devam ederken, sizin kardeşiniz ağlıyor, kahroluyor. en kutsal şeylerinden birini boş yere kaybettiği için mahvoluyor.. belki intihara teşebbüs ediyor.
işte ben... ben bu öyküdeki abi değilim ya da o küçük kız.. ben; ilk öpüştükleri cafedeki garsonum, ilk sevişmelerinden önce birlikte prezervatif ve bebe yağı beğendikleri marketin kasiyeriyim, adam lise önünde kızı beklerken yan tarafta bekleyen öğrenci velisiyim, kız sokak ortasında terkedildiğinde yoldan geçen insanım.
siz.. siz ise onun abisisiniz.
hala "akıl yaşta değil baştadır", "bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler" demeye ısrarlı mısınız?
aklı yaşında değil başında olan yazarlardır. arada istisnalar vardır fakat yaşlarına göre mazur görülesi yazarlardır.
yaşı büyük olanlardan daha iyi yazanları takdir edilmelidir.
benden küçük olduklarından gözlerinden öptüğüm yazarlardır.
emo, tikky, gotik olmamaları tavsiye olunan yazarlardır. yolun başındayken dönün.
ikinci tavsiye 9. sınıf en zor sınıfmış lan geyiğine kanmayın
düşünen, üreten, bilinçli gençler olun. sözlüğü doğru kullanın.
sözlükte herkese karşı saygılı olun. size küfredenlere dahi.
hepimiz küçüktük, büyüdük bunun bilincinde olalım ve kardeşlerimize de duyarlı olalım. değil mi abileri ablaları?
edit: abiliğinizin ablalığınızın bilincine varın ne onlara aguu aguu eheh küçücük lan bu ehe demek yerine bir şeyler katın.
sözlüğe katkı sağlayacağı fakat kendisi etkileceği kaçınılmaz bir gerçektir. yaşıtlarına göre çizeceği yol ayrı olup bu kişiye göre olumlu veya olumsuz yönde değişkenlik uğrayabilir.
kazık kadar olup da yeğeni, çocuğu yaşındakilerle didişmekten zevk alan ilginç insanlardan daha akıllı olabildikleri görülmüştür. kaliteli entryler girebilirler, aşk acılarını edebi bir dille anlatarak okuyanları duygulandırmayı düşünebilirler, sadece kendilerini tatmin etmek için yazmadıkları da olur kimi zaman, nerede olduklarının farkındadırlar.
en önemlisi, buraya yazar olmayı başarmışlarsa ve ağabeylerinin, ablalarının yanında uslu uslu entrylerini girebiliyorlarsa sözlüğün zeka seviyesinin gayet de üzerindedirler. sözlük için önemli olan da budur.
yani neyse ney, ama 15 yaşında çocuklarla uğraşan sözlük yazarından yeğdir bu tıpırcanlar. hayır kimisini görüyorum, "sen doğduğunda ben üniversiteyi bitirmiştim çikirik" diyor adam. eyvallah abim diyorum. birisi de geliyor ki aynı yaşta "eheh 94 yılında üretilmiş kaşar peyniri, küçük la bunlar nihihi" diyor.
psikolojimizi bozmayın, sevin bizi. sosyal hayatımızı etkilemeyin, düzene sokalım hayatımızı; böyle ilginçlikler yaparak aklımızı karıştırmayın. bluevelve'in akıllarımıza kazıdığı o dimağ kavramımızın içine sıçmayın.
yapın bunu, hor görmeyin bizi. ağbilerim, ablalarım, bühü..
bu 94'lü yazarlar +18 yazarlardan daha iyi yazdıkları görülmüştür bu sözlükte. örnek verilse her ne kadar fikirlerine ve bu sözlükteki malum manifestosuna karşı çıkmış olsam da vanti latör(ki sanırım başlıkta bahsedilen takabül eden yaştaydı kendisi) buradaki çoğu yazardan(ki buna ben de dahilim ulan gelmişim 23 yaşıma hala cümle kurmakta zorlanıyorum mesela) çok çok daha iyi yazıyordu. şimdi açıkçası dışarıdan takip eden birisi olsam bu sözlüğü benim gibi +18 olup kötü bir yazarı okuyacağıma 94'lü olup en azından iyi cümleler kurabilen, derdini rahatlıkla açıklayabilen, kendini okutabilen yazarları okurdum.
örükleri lule lule lule lule
gerdanı benzerdi güle beyaz güle
buluşurduk arzu ile istek ile liseli vardı ya ah o liseli
liseli vardı ya ah o liseli kısacık etekli dar elbiseli
liseli vardı ya ah o liseli lisenin en şirin o en güzeli
kirpikleri, kaşı kara, gözü kara gerdanı benzerdi kara, beyaz kara
buluşurduk ara sıra ara sıra
liseli vardı ya ah o liseli
her yaşın ayrı güzelliği vardır. burası o yaştakiler için uygun bir yer olmadığını düşünmekteyim zira akıl yaşta değil baştadır önermesi tamamen yanlış bir önermedir itinayla ispatlanır. neden kücük yazarları kolayca anlayabiliyoruz işte buda burda olmamaları gerektiğinin cevabıdır. direkt anlaşılabilirlikleri.
18 yasin altindadirlar. teee ne zaman zall amcalari kizardi yasi kucuk yazarlara, tespit edince gozlerinin yasina bakmazdi. diyonsos mu, dyanos mu ne bir yazar vardi. onun sozlukten ucmasindaki etkin neden yasinin kucuk olmasiydi.
hey gidi hey. yillar geciyor, insanlar degisiyor, duzen degisiyor.
o degil de millet kardes-kardes ya da anali-kizli/ogullu ya da babali-ogullu/kizli yazar olur sozluge; ben teyzeli-yegenli yazar olmus oluyorum, bu yazarlardan biri sayesinde.
