Power Rangers vardır bir de. nasıl unuttum inanamıyorum kendime çocukluğumun dizisiydi. hatta maskesini aldırmıştım zorla onunla koştururdum yollarda. **
atari oynardık. Kucak dolusu kaset alıp makineye takardık. Çalışmayınca virüs girmiş deyip üflerdik. Ha evet taso vardı birde.
çocuğun birine siqurtle çıkmış diye bir söz attılar. 5 km yol yürüdük sırf siqurtle'ı görmek için..
Ne günlerdi.
(bkz: siqurtle)
bir kere her yerde inşaat yoktu. Yavaş yavaş değişti her şey. Her taraf inşaat şirketlerinin çirkin yapıları için bir işgal alanı oldu. Bmx'in varsa şanslı, hatta ayrıcalıklısındır. Zinciri atmazdı, ama bir yere çarptığında direksiyon fena yamulurdu ki küçük ellerinle düzeltmen mümkün değildi. Tasoların, misketlerin, mısır çerezlerinin paketinden çıkan oyuncakların, futbolcu kâğıtların vardı ve sokakta her daim oyun oynayabileceğin birkaç çocuk... Bir de terörün en azgın olduğu dönemlerde terör bölgesinde yaşamana rağmen hiçbir şeyden haberin olmaz, gece ansızın ışıkların neden kapatılmak zorunda kaldığını bilmez, sempatizan nedir bilmez yani araya ayrılık girmezdi. Velhasıl cocukluktu ve unutulmaz olan 80'lerin sonu 90'ların başındaki unutulmaz güzellik o yıllardan değil, çocukluktan gelirdi.
rock ve metal müziğin birçok grubunun temellerini attığı yıllardır. teknoloji bağımlısı çocukların olmadığı sokakların çocuklarla dolu olduğu yıllardır.
