3 aralık dünya engelliler günü

görsel

Hepimiz birer engelli adayıyız. Farkındalık yaratmak önemli. Evet.

3 aralık dünya engelliler günü farkındalık günüdür. kutlanmaz. anımsatılır. engellilerin toplumsal yaşamdan paylarına düşeni aldığı "engelsiz bir dünya ve türkiye" umuduyla...

not: bir engelli babası olarak herkese "engelsiz" uzun bir yaşam dilerim.

3 Aralık Engelliler Günü, Birleşmiş Milletler tarafından 1992 yılından beri uluslararası bir gün olarak kabul edilmiştir.
sadece engelli arkadaşlarımızı bu günde değil, her gün hatırlamalıyız ve onlara saygı göstermeliyiz. toplum olarak ciddi farkındalık sorunları yaşadığımız bu dönemde, yapacağımız çok küçük şeyler onları bir nebze de olsa mutlu etse ne güzel olur.

gelenek ve göreneklerinde; birbirine yardım etmeyi, birlik ve beraberce hareket etmeyi bilen bir topluluk olduğumuzu her zaman hatırlamalıyız.

"Engelli insanlara saygı, insanlığa saygıdır." ve klasik olacak belki ama, unutmayınız ki hepimiz birer engelli adayıyız.

daha yaşanılabilir bir toplum için; engelli parklarına park etmezsek, yürüme yollarını işgal etmezsek, toplu taşımada onlara yardımcı olmaya çalışırsak, elimizden geldiğince sosyal sorumluluk projelerinde yer almaya çalışırsak belki birileri mutlu olur ne dersiniz?

peşin edit: bu konularda çok duyarlı kişiler var. onları tenzih ederim.

görsel

Dünya engelliler günü'müz kutlu olsun.

Çünkü asıl engelli olmak duyarsız olmaktır ve buda engelin 'onlarda' değil bizde olduğunu gösterir..!

her yıl 3 aralık tarihine tekabül eden gündür. nerden mi biliyorum!? benim doğum günümdür efendim. bunun sıradan bir rastlantı olarak mı yoksa allah'ın bir işareti olarak mı tanımlanması doğru olur işte orası tam bir muamma..*

hepimiz birer engelli adayıyız. dünya engelliler gününde değil her gün hatırlanmalı.

engelliler bir yana engel çıkartanların sayısı çok daha fazla.
nereden başlayıp yazsam bilemedim. toplum empati engelli olunca engelliler de mağdur genelde .

görsel

Farkındalık yaratılması gereken özel gün. Evet.

Şöyle açıklamak isterim:

Bebek arabası ile kaldırımda gidilmiyor.
Çünkü arabalar kaldırıma park etmiş durumda, uygun iniş çıkış rampaları yok. Kaldırımlar yükselerek arşa değiyor. Ya da rampalara araçlar park ediyor, geçiş yolunu tıkıyor.

bebek arabasını kucaklayıp yolun kenarından yürümek alternatif oluyor. Hoş, bunu yaparken canını ve canının canını tehlikeye atıyorsun, bir de üstüne korna yiyiyorsun. Sanki yol vardı da biz yürümüyorduk.

Ben engelli değilim, bebek arabasını kucaklayıp kaldırımdan indirme engelim yok.

Ya tekerlekli sandalyede o yolu gitmeye çalışsaydım? Zamanında yaşadığım eziyete isyan ediyordum. engelli olsam nelere isyan etmezdim?

Biraz empati, biraz dikkat. Çok zor değil, ne dersiniz?

sizin gibi özgürce hareket edemiyoruz, özgürce konuşamıyoruz, özgürce yapamıyoruz tercihlerimizi. size anlamsız

gelen bir çok ayrıntı bizim için hayati önem taşıyor bilmiyorsunuz. sağda solda bizden birini gördükçe halinize

şükretmeyi biliyorsunuz sadece, bazen gözyaşlarınızla acımıza ortak olmak gibi kaygılarınız oluyor. YAPMAYIN! siz

bize siz gibi davranın. bir birey olarak karşınızda görün bizi. hayatımızı devam ettirebilmek ve bazı ihtiyaçlarımız

için size muhtaçsak bunu kendinize sevap biçmek gibi algılamayın. lütfetmeyin bize sadece varlığımızı bilin.

dinleyin, bizim de anlatacak çok şeyimiz var. belki farkına varamadığınız herşeyi en iyi biz size gösterebiliriz.

ötekileştirilmeye maruz kalanların ağzından soruyorum;

biz de varız, siz farkında mısınız???

hepimizin engelli adayı olduğunu unutmadan, unutturmadan..

3 aralık dünya engelliler günümüz kutlu olsun...

kimse tarafından hatırlanmayan ve kolay kolay hatırlanmayacak olan gün.

herkes kendi derdinde. bazıları hatun düşürme peşinde, bazıları ders peşinde, bazıları para peşinde..
o kadar yabancı ve o kadar sahte olduk ki etrafımızdakilere.

dönüp bakıyorum, etrafımda onlarca engelli var. bulunduğum okulda okumaya çalışan onlarca engelli arkadaşım var. yürüme engelli bir babam, evde benim haberlerimi bekliyor dört gözle. zihinsel engelli olan kardeşlerim kendilerine bakacak eğitmen bekliyorlar. gözleri görmeyen abilerim ve ablalarım tutunacak bir el arıyorlar onlara yardımcı olacak. duyma engelli kardeşlerim sonsuza dek sessizlik içinde, bir umut bir tını bekliyorlar.

kimin umrunda peki?
kimsenin.

bu durum değişecek mi?
böyle bir toplum bilinciyle asla!

yazıklar olsun..

tüm kardeşlerimin engelliler gününü kutlarım. zira bu platformda zihinsel engelli çok var!

görsel

Toplumun bizlerden daha hassas olan parçasına, engelli dostlarımıza Engel değil destek olmamız gerektiğini hatırlatan gündür 3 aralık. Bir çoğumuzun sene içinde sokaklarda, fatura kuyruklarında ya da istasyonlarda görmezden geldiği, bizlerden daha ağır şartlarda daha fazla çabayla yaşam süren dostlarımızı hala vicdanımız sızlıyorken görebilmeliyiz. Ve unutmadan.. Herkes birer engelli adayıdır. Senelerdir 3 aralık engelliler günümü kutlamış ve Doğum günüme şöyle bir Göz kırpmış dostlarıma selam ederim. *