3 aralık dünya engelliler günü

kimse tarafından hatırlanmayan ve kolay kolay hatırlanmayacak olan gün.

herkes kendi derdinde. bazıları hatun düşürme peşinde, bazıları ders peşinde, bazıları para peşinde..
o kadar yabancı ve o kadar sahte olduk ki etrafımızdakilere.

dönüp bakıyorum, etrafımda onlarca engelli var. bulunduğum okulda okumaya çalışan onlarca engelli arkadaşım var. yürüme engelli bir babam, evde benim haberlerimi bekliyor dört gözle. zihinsel engelli olan kardeşlerim kendilerine bakacak eğitmen bekliyorlar. gözleri görmeyen abilerim ve ablalarım tutunacak bir el arıyorlar onlara yardımcı olacak. duyma engelli kardeşlerim sonsuza dek sessizlik içinde, bir umut bir tını bekliyorlar.

kimin umrunda peki?
kimsenin.

bu durum değişecek mi?
böyle bir toplum bilinciyle asla!

yazıklar olsun..

tüm kardeşlerimin engelliler gününü kutlarım. zira bu platformda zihinsel engelli çok var!