içlerinde bulunduğum yazarlardır.
Belki de hayatımız boyunca bir daha nasip olmayacak. Olsa bile o sıcaklığı asla yaşayamayacağız.
20 sene önce instagram yok, akıllı telefon yok!
samimiyet vardı, Bir ülkenin birbirine sımsıkı sarıldığı zamanlardı. Suriye'li, arap falan yoktu.
2002 yazına ait istanbul sokaklarından amatör kamera ile çekilmiş görüntüler:
sözlükte sayıları çok az olan şanslı nesildir. belki de şu an bir tek ben varım.
neyse liseli kardeşlerime anlatayım biraz;
bütün ülke olarak kardeş gibiydik 2002 yazında. gs'lı, fb'li, bjk'li, trabzon'lu omuz omuza meydanlarda maç izledik.
açılış maçında rakip brezilya idi. hepimiz ''fark yemesek bari'' diye düşünüyorduk. taa ki hasan şaş'ın ilk yarının son dakikasında sol çaprazdan attığı gole kadar.
işte o gol bir ulusun ayaklandığı andı. hasan şaş bile o kadar şaşkındı ki, gole sevinemedi. ve kim derdi ki o brezilya ile yarı finalde tekrar oynayacağız. ve finali üçgen saçlı fenomen ronaldo'nun pis burun ile attığı golle kaçıracağız...
Okul bahçesinde sırada beklerken okul müdürünün gelip ''çocuklar gidin maçı izleyin'' diye bağırdığını hatırlıyorum. Bir de annemle babamın kollarını havaya kaldırıp senkronize bir şekilde gool gool diye zıplayışı o zaman bana biraz ürkütücü gelmişti ama ben de kısa sürere alışmıştım.
Unutulur mu ? Lojmanın gazinosunda babamlarla maçları izliyorduk . O ciddi adamların şu hasan şaş’ın brezilya’ya attığı golde bağırmalarını, yaptığı hareketleri görünce korkudan altıma sıçmıştım .
Ayakkabı boyacılığı yapıp okul harçlığımı çıkarıyorum o zamanlar.
Tipini silktiğim(o zamanlar hepimiz öyle diyorduk) ümit davala bir gol attı.
Dayıoğlu ile boya çantalarımızı havaya atıp birbirimize sarılıp havalara uçuyorduk.
Ulan öyle coşmayalı ne uzun zaman olmuş.
Futbolun şimdiki kadar kaliteli olmadığı ama keyifli olduğu zamanları hatırlayanlardır.
O zamanlar 9 yaşında masum bir çocuktum. En büyük piçliğim evde tek başınayken flash tv'de Nez'in klibini izlemekti. Şimdi evimde kendi grup seks videolarımı izliyorum.
lan evden çıktım nasıl üzgünüm maç yarım kaldı diye aq. okula vardım tüm okul bahçede. siktiri boktan bi televizyon atatürk büstünün hemen önünde. herkes maçı izliyor.
Askerdeydim ben o sene ve tüm kupa boyunca erlere maç izlemeleri için izin veriyorduk. Eğitim falan hep yalan olmuştu.hele o turkiye'nin maç saatleri her amfi stadyuma dönüyordu.
neeee kostarika ne de çiin, ne de sambacı brezilyaaaa; duysun sesimiziiii bütün dünyaaaa, kulak versin yıldızla ayaa! lalalala laaaa.. (dağ başını duman almış ezgisiyle).
hasan şaş" ın köşeye giden sert vuruşunu, fransa" nın uğradığı hezimetleri, türkiye ve senegal" in yükselişini, ilhan mansız" ın altın golünü hatırlayanlardır.
hiç unutulabilir mi denilen dünya kupasıdır.
türkiye-güney kore maçından sonra futbolcuların beraber el ele yürüyerek bütün sahayı dolaşması çok etkileyiciydi.
Onbeş yaş daha büyümüş olanlardır. Kimileri yaş olarak büyüdü sadece, orası ayrı. ilgili kupanin ilk milli macinin ilk yarisini lisenin okul bahcesinde izlemistik. devre arasi girince eve gittigim gunu hatirlarim.
askerde yuzlerce kisi ile sandalye kirmali masa devirmeli hakan bombos kaleye golleri kacirdikca alt devreleri tokatlamali izlendiginden net hatirlanmakta olan kupadir..
