kalu bela

tanrı'nın -ben sizin rabbiniz değil miyim?(eleste birabbiküm?) sualine muhattap olmuş insanın belâ(evet) diye karşılık vermesine atfen evet dediler manasında kullanılan tamlama. bu dialog bütün ruhların bulunduğu muazzam bir mecliste geçmiştir. bu meclise elest bezmi,bezm-i elest de denir. elest bezminde birbirine yakın olan insanların hayatta da yakın olduklarına dair bir yaklaşım vardır. kim bilir belki deja vu hissinin de onunla alakası vardır. bazen gördüğünüz insan yüzleri hiç yabancı gelmez ya ilk defa gördüğünüz birinin yüz hatları o kadar aşina gelir ki bir daha bir daha bakarsınız, belki ondandır. en doğrusunu yaradan bilir tabi ki.