ben bu yazıyı öylesine yazdım

ben bu yazıyı öylesine yazdım, çünkü; kimseyle paylaşamadığımı farkettim bazı şeyleri. önemsizlerdi ama sustuklarım büyüdü içimde. anlatsam dinlemeye değer görmezler, anlatsam güçsüz olduğumu düşünürler, anlatsam şaşırırlar sen bu kadar düşünceli misin diye. mesela değer gördüğünde kendini değer veren insandan daha üstün görenlerden sıkıldım. zaten o değeri ben veriyorum sana, yani benim kaybettiğim birşey yok sana birşeyler kazandırıyorum. sen olmadan da ben var olabilirim. böyle yaparak karşındakine değer vermeye korkutuyorlar, soğutuyorlar. bunu gidip anlatsam belki kimse beklemez benden. bu yüzden öylesine bir düşünce işte. düşüncelerimi değil de duygularımı paylaşmayı gereksiz bulmaya başladım ve bu beni korkutuyor aslında. yani sevginin sahtesi olur ama nefretin sahtesi olmaz diye sadece olumsuz düşüncelerimi paylaşıyorum. dışardan belki dürüst ama içinde hiç iyi duygu bulunmayan insan gibi görünüyorumdur. sanırım suistimal edilmesinden korkar oldum. aslında karşımdakinden bir çıkar bekler gibi de değilim ama yine de bu öylesine olan duyguları bir tek bu yazıyla paylaşmak istedim.