değersiz hissetmek

gereksiz bir yanılgıdır.
insan ancak kendine değer verdiği kadar değerlidir, geç farkettim ama böyle. siz değersizim derseniz, inanın, etraftakilere de öyle olduğunu zorla kabul ettirip, bu senaryoyu yaşamaya başlıyorsunuz.

kendi kendinizin değeri, dışarıdaki bir şeye göreceli olarak değişmez. var olduğunuz için değerlisiniz aslında. sadece, bulanık görmenizi sağlayan çapaklardan sıyrılmak lazım.

işin en güzel kısmı, bu anlayış sadece 1 saniyede değişen birşey. kendi kendine yapıyorsun,oluyor, gerçekten !
sadece kendinle ilgili ve sadece sen değiştirebilirsin.

değerin, eşsizliğinden gelir. iyi ya da kötü diye birşey yok, farklı olabilir ama yargılamazsan iyi ya da kötü olmaz.
eşsizsin. birine bişiye benzemek zorunda değilsin, o davranış kalıplarında olmak zorunda değilsin.

mesela, herkes aynı anda yazı yazmaya başlasa ilk aklına gelenle ilgili, o yazıların hepsi farklı olacaktır. o fark işte, insan çeşidi ve sınırsızlığının ispatı olabilir bence.

bu kadar çok çeşit varken, karşılaştırma yapmak ve bişeye göre "değerli" ya da "değersiz" hissetmek çok saçma bence.

(bkz: hiçbi kitaptan okumadım, yaşadım, bunu buldum, dipten çıkarken)