osmanlı nın türk düşmanı bir ülke olması

bugün osmanlıcılık neden egemendir? sorusunun cevabı her şeyi açıklamaya yeter. osmanlıcılık ve türkçülük karşıt şeylermidir? sorusunu da sorup bilince çıkardığınızda göreceğiniz şey, bilinen resmi tarihin bir bölümünü çöpe atmayı getirecektir.

osmanlı'dan cumhuriyet'e geçişi irdelersek; osmanlı'ya karşı bir türkçü ayaklanma, başkaldırı göremezsiniz. dolayısıyla bugün yaşanan sancı da budur. cumhuriyet, osmanlı'ya rağmen kurulmuş, doğal bir mücadelenin tarih süzgecinden geçmiş başlı başına yeni bir yapılanma değildir. ama ilginç bir sentezdir ve resmi doktirini iyi döşenmiştir ki bugüne kadar gelebildik.

osmanlı, çıkarlarına ters düşen herkesle düşmandır. çıkarına uygun olan herkesle de dosttur. yeni tip sömürgecilikte abd'nin yaptığı farklı birşeymidir? hayır.

dolayısyla, osmanlı'yı şu dostu bu düşmanı olarak suçlamak yerine reel olarak görüp, tarihsel olarak merkezi imparotorluklara nasıl bakıyor ve onları nereye koyuyor isek osmanlı'yı da aynı yere koymalıyız. osmanlı toprak politikaları ile döneminin merkezi imparatorluklarından oldukça önde idi.

bırakınız milliyetçilik, osmanlıcılık ve türkçülük açmazında debelenip dursun. çünkü tarihsel olarak buradan çıkış mümkün değil. ne turancılık çabaları ne de başka teorik çözümlemeler buna merhem olmadı bugüne kadar.

bugün çanakkale örgüsünün bu denli güçlendirilmesinin sebebini sorgulayabiliyormuyuz? lütfen 1919 tarihinden sonra böyle bir vaka gösterin. gösteremezsiniz çünkü yok. yedi düvelle savaşan osmanlı ruhunu, ya da birinci cihan harbinde almanlar'la ava çıkan ama avlanan,fakat çanakkale'de ruhunu dirilten osmanlının son direnişçi ruhunu, türkçülük motiflerinin arkasına döşerseniz ve bunu cumhuriyetin resmi tarih tezi haline getirip 1919 sonrasını perdelemek için kullanırsanız bu elbet bir gün anlaşılır. ve anlaşıldı da. anlaşılınca ne oldu? osmanlıcılık güçlendi. cumhuriyetin milliyetçi paradigmaları da birer birer çözüldü.

işte şimdi yeniden yapılanma zamanı. önümüzdeki en az bir 30 yılın resmi tezleri ve yaşam biçimleri şekillendiriliyor bugünlerde. içerde kopan kıyametse, eski paradigmalarla yeni paradigmaların ortadoğu kapısında sıkışmasının gıcırtılarıdır.

dünkü paradigma baskıcı ve zulüm içeren bir paradigmaydı, geleninde ondan aşağı kalır yanı yok.