bugün

psikolog

Çok fazla haksızlığa uğrayan, ülkemizin kaldığı çağ dolayısıyla ahala meslek yasası çıkmamaış olan nadide mesleklerden biridir. yalnız eğer psikolog olmak isteyen adaylar varsa karşılaşacakları sorunları şimdiden göze almaları gerekir:

psikolojik olmayan ortamlarda örneğin politik topluluklar vb. ciddiye alınmamak; içinde duygu, bilinç, davranış vb. gibi tabirler geçen ve hatta psikolojik de olmayabilecek her yorumun "psikologluk yapma", "psikolog ya işte!" şeklinde karşılanması..
buna karşın bu toplamlarda bile herkesin en basit derdini; mesela "ben kusamıyorum, neden kusamıyorum?" sabaha kadar size anlatması, dinlemek zorunda olmanız, çözmek zorunda olmanız, öneri vermek zorunda olmanız. hatta bunun otobüste, vapurda hiç tanımadığınız insanlar tarafından da yapılması, az tanıdığınız insanların ise siz onlara asla böyle birşey yapmadığınız halde aranızdaki hukuğu gözetmeden en mahrem sırlarını itiraf etmesi, çok iyi tanıdıklarınızın da durmadan, yorulmadan, dinlemeden anlatması, anlamak zorunda olmanız, dinlemek zorunda olmanız, asla "allah belanı versin" diyememeniz ama sizin derdiniz olmaması, olmamak zorunda olması, hayattaki tek misyonunuzun dinlemek olması. artık tanıdığınız herkesle tüm hukuğunuzun bu olması, kıramamanız. arkadaşlık denen şeyin ne olduğunu unutmak zorunda olmanız.
korkularınız, kaygılarınız, saplantılarınız, fobilerinizin olmamak zorunda olması, psikologun derdi olmayan insan sanılması. köpekten korkmanızın bile garip karşılanması, buna karşın da her karşılaştığız kendini çok zeki sanan insanın "ben psikologların biraz kafadan çatlak olduğunu düşünüyorum" demesi.
dinlemek istemediğinizde, çözüm bulamadığınızda, yeterince iyi çözüm bulamadığınızda suratların asılması, "ne biçim arkadaşsın?" olmanız, "ne biçim psikologsun?" olmanız.
insanlara fi tarihinde kendilerine öfkelenme, saçmalama, karşıdakini incitme hakkı tanımalarını önermiş olduğunuz için size canları ne zaman istediklerinde o zaman öfkelenebilmeleri ve saçmalamaları.
en insani, en arkadaşça paylaşımın içindeyken bile, hatta sadece "iyi misin?" sorusunda bile psikologluk yapıyormuşsunuz sanılması, psikologun öyle birşey olmadığını anlatamamanız.
yeni tanıştığınız insanların "ne iş yapıyosun?" sorusundan sonra ilk sorusunun "e hastalar geliyo, napıyosun sen onlara, konuşuyosun?" diye sorması ve zıvanadan çıkmanız.
Bunlar farkında olmasanız da aldırmasanız da yaşanan gerçekler.