bugün

sovyet sosyalist cumhuriyetler birliği

hala bazı insan evlatlarının "sosyalizmin kalesiydi, ezilmişlerin babasıydı hebe hube" diyip durduğu, kendi ulkelerinden daha cok sevdiği, oysa ki yirmibeş milyon insanını devlet teroruyle oldurtmus, savas esirleri ve surgunleri de sayarsak, ölüm bilançosu otuz milyonu geçmiş 20. yy. 'ın en büyük emperyalist devletlerinden biridir.

not: tabi acilen IQ testi yaptırması gereken bazı arkadaslar "komünist devlet* emperyalist olmaz olamazz!!" diye nara atabilirler, o zaman ben de size başlangıçta bugünkü rusyadan biraz daha küçük olan toprakları nasıl oldu da tüm orta asyayı, sibirya'yı, doğu avrupa ülkelerini ve macaristan'ı kaplayabildi diye sorarım. umarım "kendi rızalarıyla, insanlık için, hümanizm için o devletler mazlumların babası sscb'ye sığındı ulan" diyebilecek kadar sevgi kelebeği değilsinizdir. nede olsa doğa'da işleyen tek motif realitedir. unutmamak gerekli.

2. not: ayrıca komünizm sosyalizm vs, düşmanı falan da değilim. ki bu devlet komünizmin maalesef ne kadar uzakta olduğunu göstermiştir bize. evet keşke insanlar kardeş olsa, herşeyi kendi rızalarıyla, sevgiyle, birbirlerinin iyiliği için yapsalar! ama sanırım bu genetik biliminde insanların büyük bir devrim yapmasıyla başarılı olabilir. silah zoruyla, asarak keserek, etrafa molotof atarak, sonra başkaları da kendini savunma hakkını kullanınca yada toplumun kolluk kuvvetleri insanları korumaya çalışınca onlara "faşist ipne!" "bizim doğrumuz en büyük doğru!" "bizi eziyolar !" "haydi deviriyoruz" diye çemkirerek değil.

bir de şunu eklemek istiyorum, realizm'den uzak sevgi pıtırcıklarına inat: killing for humanity is like fucking for virginity*...