ahmet kutsi tecer

geceleyin bir ses böler uykumu
içim ürpermeyle dolar, nerdesin?
arıyorum yıllar var ki ben onu,
aşıkıyım beni çağıran sesin
gün olur sürüyüp beni derbeder,
bu ses rüzgarlara karışıp gider
gün olur peşimden yürür beraber
ansızın haykırır bana: nerdesin?

bütün sevgileri atıp içimden,
varlığımı yalnız ona verdim ben;
elverir ki bir gün bana derinden,
ta derinden bir gün bana “gel” dersin

şiiriyle lise edebiyat kitaplarında tanıdığımız, tanıdığımızın da iyi olduğu şair amcamız. Bir kez okunası ve bilinesidir ancak çok da üzerine düşülesi değildir üslup ve konuları dönem şairlerini andırır.