bugün

enemy at the gates

beni çok etkileyen iki sahnesi vardır.

--spoiler--

--spoiler--

ilki daha önce bahsedilmiş olan gördüğüm en doğal sevişme sahnesi.

ikincisi ise ikili ajanlık yapan çocuğun annesine çocuğun taraf değiştirdiğinin söylenmesi. annenin yanıt olarak "vatanımıza ihanet edeceğine ölse daha iyiydi" demesini bekledim. haberi getirenler de "aslında o vatanı uğruna casusluk yaparken öldü" diyecekler, anne de gözyaşları, acı ama gurur içinde tanrıya şükredecekti. fakat öyle olmadı. anne, annelik içgüdülerine uygun bir tepki verdi, bir annenin nasıl da çocuğunu her şeyin önüne aldığını gösteren sözler söyledi. gerçekçiliğe ve gerçekçiliğin işleniş tarzına hayran kaldım.