ben bu yazıyı öylesine yazdım

Ben insanlara yabancıyım. Korkuyorum onlardan. Bunu hiç belli etmiyorum ama bana yaşatacakları şeylerden çok korkuyorum. Çünkü yine hiç belli etmesem de fazla hassas bir kalbe sahibim. Dışarıdan bakıldığında etim kırk kat kabuk bağlamıştır belki ama kendimi korumak için büründüğüm çehre bana ait değil, çok eskiden tanıdığım birinin emaneti.

Bu emanet ağır geliyor artık. Kimin olacağı hiç farketmez, bir dize başımı koyup saçlarımın okşanmasını bekliyorum. Merhamet istiyorum, kendimden esirgediğim ne kadar merhamet varsa hepsini istiyorum o parmaklardan. Korktuğum şeyi sevmek istiyorum.

Ben deliriyorum.
Gülüşlerim jokerin kahkahalarına dönüyor.