bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

Bazen bir harftir ya baslatan her seyi, agzının bir kıvrımından cesaret bulmak gibi
Öyle bi’seydi iste tutundugum.
Cılız, kendi anlamından bile korkan
Oysa gelecekten bekledikleri gelmeyince hayatı basına yıkılan kimselerden degilim
Daha derinden bir yıkıntı benimkisi
Senin etten kemikten bir insan oldugunu gorunce kırılıyorum
Bosunaymıs ölümlü olana ilahi anlamlar yuklemek
Sonu olmayan tek bir sey yokken bu dunyaya ait.
Dillerim dolasmadan,
kendime karsı kibarlıgı elden bırakarak
Konusmak istiyorum,
ilk ve de son kez.
Seni seviyorum..
seni severkenki halimden nefret ediyorum.
Ve son
:)