sözlük yazarlarının itirafları

Bu gün aşık olduğum kızı random bir şekilde gördüm.
Terk etmişti şehri.

Yanımdan sevgilisiyle arabayla geçerken kafasını şöyle çevirip baktı. O da beni gördüğüne şaşırdı sanırsam çünkü iyi ayrılmamıştık.

Bense görsem bile görmemezlikten gelerek yoluma devam ettim.

Çok geçmeden en yakın banka atıp kendimi cebimden çıkardım içki matarasının dibini gördüm. O gittiğinden beri her gün tek yaptığım içmek ve uyumaktı.

Sevgisiz büyümek çok sikik bir şey bunu anladım. Hayatın boyunca biri için değerli olmayı bekliyorsun ama dünyanın işleyişi buna ters. Herkes için en önemlisi yine kendisi.

En acısı hangisi bilmiyorum ne kadar acı çektiğimi asla bilemeyecek olması mı yoksa bunu bildiği halde umursamaması mı bilmiyorum.

Kendime bile itiraf edemesem de hoşlanıyorum ondan sanırsam yoksa aylardır onu düşünmezdim her Allah'ın günü.

Sanırsam yoruldum her şeyden.

Beklemekten, umut etmekten, üzülmekten, her gece sarhoş olup onu düşünüp gözlerimin yaşlarla dolmasından, beni hiç sevmediğini bildiğim halde ona karşı bir şeyler hissetmekten. O şu an sevgilisinin yatağında uyurken benim gecenin bir yarası votka şişesinin çoktan yarısını bitirmemden. Ben mutsuzluktan geberirken onun yüzünün gülmesinden.

Milyonlarca gezegen içinde onla aynı gezegendeyiz, yüzlerce asır arasında aynı asır içerisinde yaşamaya denk gelmişiz. Yüzlerce ülkeden binlerce sokaktan aynı noktada aynı zamanda buluşmuşuz, her şey aslında ne kadar da mümkün bizim için.

Aynı zamanda ne kadar imkansız