düşün ki o bunu okuyor

Bugün 3 aydır kesintisiz yaşadığım psikolojik çöküntünün zirve yaptığı günlerden biri. Ağustosun ortasından beri yaşadığımız faciayı toparlamak isterken belki de on yıl yaşlandım. Çok değil, sadece bundan bir yıl öncesine bakıyorum bir de şimdiye. Bu noktaya gelebileceğimizi hiç düşünmemiştim. Ve sen yaptıklarından dolayı pişmanlık duysan da asla vazgeçmedin bazı seylerden. Şu an mutlu bı dönemindesin senin adına sevinmekten başka yapacağım bir şey yok ama bil ki birinin gözyaşları üzerine kurulu hiçbir mutluluk uzun surmeyecektir. Fakat bu savaş bir sekilde sona erdiğinde yapılanlardan ben sorumlu olmayacağım. Vicdanım rahat. Gittikçe kötüye giden süreci ise artık nasıl toparlayacagim hakkında en ufak bir fikrim yok. Son olarak söyleyeceğim şey ise bundan bir yıl sonra tekrar bu satırları okumaya gelicem ve dilerim ki o zaman her şey duzelmis olur ve ben de normal hayatıma dönmüş olurum. Başka bir isteğim yok.