lise anıları

#Ateist arkadaşın intihar teşebbüsü#

Lise yıllarımı yurtta geçirmiş biriyim. 2.sınıfın ilk günlerindeydik, eşyalarımızı dolaplarımıza yerleştiriyorduk. O gün, ateist arkadaşım hemen yanımdaydı. Uzun düz saçları, siyah gözleri ve kıyafetleri ile kapkaranlık oturuyordu. Aradan bir hafta geçmişti ki, onun intihara kalkıştığını duyduk. Hastahaneye gidip dualar ettik. 2-3 ayın sonunda kendisini toparlayıp yeniden yanımdaki yatağa yerleşti. Artık her şey eskisinden daha uçuk-kaçıktı.

+Oğlum, korkuttun bizi yav! Dua ettik iyileşesin diye.
-Lan! Ne dua ediyonuz... Ne güzel ölecektim işte.

+Ee, neden böyle bir şey yaptın? Nasıl yaptın?

Detaylıca her şeyini anlatmıştı. izlediği bir filmi anlatıyormuş gibiydi. Daha güleçti. Dişleri yoktu, koluna demir yerleştirmişlerdi. Sonradan dişleri yapılmıştı ama bir problem vardı.
Sınıfta komik bir durum karşısında artık 2 kat gülüyorduk
Her güldürük olayda arkadaşın dişleri tam kaynamamış olacak ki, yerinden çıkıyordu. Arkadaşım da bu durumdam hoşnut, dişlerini herkese gösteriyordu.

Daha değişik günlerimiz de oldu.
Kendisi uyurgezerdi.
Uyurken birden ayağa kalkar, gece yarısı 2.30 civarı, odanın içinde istiklal Marşı okurdu. Camı açar, dışarıya işerdi.

Başka bir gün, soğan kabuklarıyla ilgili bir şeyler öğrendik. Kabukların, cin parası olduğunu duyduk. Arkadaş, bütün kabukları kendi yatağına serpti:

-Ulan! neye benziyorlar bir görmek istiyorum, dedi.

Bütün oda, saçmalama ne yapıyorsun demedi. Çünkü herkes merak ediyor ve korkuyordu. O gün ikişerlice yatmıştık. Sabah, hiçbir şey olmadı elbette. Olmalı mıydı?

Buraya yazarak anlatamayacağım kadar güzel günlerimin olduğu bir dönemdir.