3 aralık dünya engelliler günü

sadece bilinerek geçiştirilmemesi gereken, engellilerin eğitim, çalışma ve sosyal güvenlik hakları üzerine konferansların düzenlenmesi ile gelecek yıl engelliler için ne gibi uygulamaların geliştirileceğinin tartışıldığı, toplum içine çıkamayan engellilerin yanlarına gidilerek onların günlerinin kutlanması suretiyle mutlu edilmeleri ve tek bir günle sınırlı kalmayacak güzele yönelik adımların atılması gereken bir gün.
tamam ben de bir engelli bireyim fakat o engelleri olabildiğince aştığımı düşünüyorum ve bu durumdayken bile kendimden daha kötü durumdakilere ve kendisini topluma açamamış engellilere yardım etmek için hala daha çabalıyorum. üniversite içinde engelli koordinasyon merkezi kapsamında sorunlara çözüm bulmaya gayret gösteriyorum ve en azından çevremdeki engellilere kendi yöntemlerimi anlatarak hayata tutunma cesaretini vermeye çalışıyorum. ben bu kadar çabalarken potansiyel engelli adaylarının bir şeyler yapmadığını görmek içler acısı. ama onlar malesef geleceklerini kararttıklarını bilmiyorlar, kendileri de ileride bu duruma gelirlerse onlara da uzatılmayan bir el gördüklerinde iş işten geçmiş olacaktır.
ilgili olarak
(bkz: engelli bireyin toplumla olan ilişkileri)