gecenin şiiri

Bir ip,
Öylesine basit bir ip.
Ne kadar da masum
Nasıl da hallice.
Uzun upuzun, ince ipince.
Sakladığı bir sırrı yok,
Herşey göründüğünce.
Gözünün gördüğü kadar birşey işte.
Uzar da gider bazen kendi halinde.
Yok kimseyle kavgası,
Herşeyi sade.
Sonra birgün nasıl olduysa artık,
Ya bir parmak dolanır,
Ya da bir kol dürter.
Bazen de biri çeker,
Diğeri anlamadan büker.
Değişmiştir herşey,
Olanlar olmuştur.
Kendi halinde ki zavallı masum ip,
Korkunç bir düğüm olmuştur.
Masum değildir artık.
Her tarafı karma karışık.
Ne ucu belli ne başı,
Tam bir perişanlık.
Her önüne gelen kurcalar onu ne yazık.
Düz bir yeri yok,
Kıvrım kıvrım her yeri.
Didik didik edilir,
Ellenir en mahrem yeri.
istemese de kendisi,
Açılır herbir yeri.
Düğüm bile olsan buna dayanılmaz.
Olur sonunda olacaklar,
Olanlar olur.
Olacakların belki de en kötüsü olur.
Zavallı düğüm,
En sonunda kör olmuştur.

Bana ait.