bugün

sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

yarım saat kadar önce, tüm hayatım için edilmiş en doğru değerlendirmeyi işittim.
asla kale almadığım, takdir edilecek tek davranışı olmayan, vasat özelliklere sahip bir insandan duymam ise ironik oldu. cümleyi burada yazacak değilim tabii ama not düşmek istedim.
yazının buradan sonrası ise ayrı bir ruh hâlim için.

bazen reel hayatta veya sözlükte, hiç umurumda olmayan bir hadise hakkında, sırf canım istediği için ortalığı velveleye verecek şekilde konuşurum ya da yazarım. zihnimde hiç savunmadığım bir fikri çok defa ateşli şekilde desteklediğim oldu.
ve gene hem hayatın tam içinde hem sanalda arkamdan gelen, son ana kadar yanımda yer alan, desteğini aldığım yüzlerce birey oldu.

ruhum troll, alaycı. en ciddi meselede bile içten içe kayıtsızım. bazen bu olayda tepki göstermeliyim, sakin kalmamalıyım deyip sorun çıkardığım oluyor. aslında minicik değeri yok yapılan hatanın gözümde. Fakat canımı sıkmaya çalışan o kişiyi; hırpalanırken, dağılmışken, bitikken görmek hoşuma gidiyor.

huzurumu bozan ise mütemadiyen bir gerginlik alanı. polemiğin, yüksek sesin, çirkefliğin hüküm sürdüğü her yer beni çok çabuk tüketiyor.
benim için cennet, istediğim anlarda gelen sessizlik.