evliliğe bakış açısı

normalde üzerine düşünmedigim bir konu ancak 18 yaşından bu yana aileden uzakta yaşayan biri olarak, aile evine geldiğim zamanlarda sorguladigim bir kavram evlilik. nedenine gelirsek yahu her ne kadar aile saadetini sevsem de aile içinde her gün aynı geçiyormus gibi hissediyorum ben sıkıcı ya bu durum. hani biriyle aynı evde kalmak aynı yastığa baş koymak zor benim için.misal sıkılırım başımı alıp gidesim gelir gidemem sanki ucamayan bir kuş gibi hissederim.çok evcimen biri dsayılmam zaten kendi kişisel alanıma özgürlüğüme düşkün biriyim ve de tek başımaykem kendimi daha güçlü hissediyorum. bu bakımdan 'ev' lilige pek yatkın biri olmadığimi düşünüyorum lakin eşler ayrı evlerde yasasa güzel bir şey olabilir evlilik belki de(çocuksuz çiftler için).bilmiyorum belki de bu entryyi aşık bir beyinle yazmadıgim için olaya rasyonel bakmisimdir. aşık olduğum zaman o insana doyamadigimdan yukardaki şikayetlerin hiçbiri olmuyordu bende.
er şeyın ayırlısı beya