sözlük yazarlarının itirafları

Çok sıkılıyorum. Son günlerde buralar çok sıcak. Boyuna Yüzden terlediğim için Terlemekten nefret ediyorum.

Seksten zerre zevk almıyorum. Libidom beni sekse zorluyor ama harcadığım efora hiç değmiyor. Endişeleniyorum. Hep böyle olacaksa işim zor. Acaba karşı tarafa hislerim olmadığından mı, çekim duymadığımdan mı böyle bilmiyorum. Duygusuz seks insanı olmamamdan mı acaba. Ama sanki karşımda gayet çekici ve hoşlanacağım bi adam olsa bile yine zevk alamayacağım gibi geliyor.

işin garibi evdeyken canım feci seks çekiyor. Ama yaşadığımda, o esnada sanki kolum çimdikleniyor, his yok. Uyarılmama rağmen bir şey hissetmiyorum, Fiziksel Hassasiyetimi, duyarlılığımı mı kaybettim bilmiyorum.

Sevdiğim ve çekici bulduğum insanla evlenme ihtimalimi baya düşük görüyorum, çünkü bu bi lüks çoğu insan için. O lükse de pek sahip olamadım şimdiye dek bundan sonra da sahip olacağımı düşünmüyorum. Yani evlenince berbat bi seks hayatım olacak sanırım. Başım ağrıyor diyen kadınları çok iyi anlıyorum. Aseksüel miyim diye düşünüyorum ama öyle olsam libidom olmazdı heralde.

Bunlar bi yana kafam uysa da fiziksel olarak hoşlanmadığım, bir şeyler hissedemediğim erkeklerin yanındayken kaçıp gidesim geliyor.

Ama buna rağmen dünkü adam o kadar güzel kalbi olan biriydi ki, yanında ne kadar düzgün bi adamsın deyip ağlamaklı oldum. Yolcularken de ağlamamak için zor tuttum kendimi, boğazım acırken gülümsedim. Çünkü böyle erkekleri çok sevmek gerek ama o anlamda sevemeyince kendimi baya suçlu hissediyorum bir de o kadar kibardı ki kalbime dokundu çok. Canımdan bi parçaymış gibi geldi o naif hallerini görünce. Böyle insanların mutsuz olma ihtimali beni kahrediyor. Tabii o benim aşkımdan ölmüyor zaten ama yine de sevgiyi çok hak ettiğinden onu çok sevmek isterdim.

Gidince arkadaşımla buluştum onun yanında biraz kendimi serbest bıraktım, ağladım.

Kafam çok karışık. Büyük ihtimalle bu yazıda kendini tekrar edecek şeyler yazıcam düzeltecek kadar kafam yerinde değil.

O kadar çok şey aksak ki. Aşk hayatımdan bi bok olmayacak ömür boyu biliyorum. Bi adamla ömür boyu bi eve girebilecek kadar seveceğim adamlar beni sevmeyecek, beni seven adamların yanında da benim kaçıp gidesim olacak biliyorum. Bazı erkeklerin yanında ruhum daralıyor.

beklentimi düşüremiyorum. radikal bi karar alıp aklı başında biriyle görücü usulü evlenecek biri değilim. Bazı insanlar nasıl yapıyor bunu?

Aşırı mükemmelliyetçiyim bu yüzden evlenemicem biliyorum, zerre mükemmel de değilim.

Niye bunlardan bahsediyorum çünkü flört ettiğim erkeklerin hiçbiriyle o elektriği tutturamadım ve böyle gidecek biliyorum. Belli bi yaşta yalnız ve mutsuz bi kadın olma ihtimalim beni korkutuyor.

Şu ara beni motive edecek bir şey yok, böyle sorgulamalar arasında boşlukta süzülüyorum. işyerinde insanları boğasım gelse de bana düşünemeyecek kadar yoğun olma fırsatı veriyor.