iz bırakan kitap cümleleri

tanrı biliyor ya, çoğunlukla bir daha uyanmama arzusu, hatta ümidiyle yatağa giriyorum: ve sabahleyin gözümü açıp yine güneşi görünce neşem kaçıyor. ah keşke huysuz biri olabilsem, suçu havaya, üçüncü bir şahsa, başarısız bir girişime yükleyebilsem, o zaman keyifsizliğimin katlanılmaz sıkıntısı yarı yarıya azalırdı. vay halime, tüm suçun yalnızca kendimde olduğunu biliyorum.

genç werther in acıları/johann wolfgang von goethe.