bugün

hayata dair iç burkan detaylar

(#37445066)
Önceden bahsettiğim bu gözleri görmeyen küçük çocuk bu sabah annesiyle okula giderken kaldırımda bir ağaca çarpıyor, annesi elinden tutuyor ama biraz aceleci bir çocuk. Annesi ancak “oğlum yavaş ağaç var” demekle yetiniyor, ardından sessizce yolu bitiriyoruz.

Yamru yumru tümseklerle dolu kaldırımı, kaldırımı park alanı diye kullanan otomobili, kaldırım üzerine dikilmiş ağaç, direk, reklam tabelası gibi şeylere hiç anlam veremiyorum. Sağlıklı bir insan için bile tehlike teşkil ediyorken gözleri görmeyen veyahut tekerlekli sandalye kullanan fiziksel engelli bireyler için kaldırımlar sanıldığı kadar güvenli değil.

Ama o beyaz bastonlu küçük çocuğun aklında kalan tek bir şey var. Az daha ilerliyoruz okulun kapısından geçmeden umut annesine diyor ki “şimdi ben ağaca çarptım ya ona zarar mı vermiş oldum?”