ben bu yazıyı kendime yazdım

Ciddi ciddi, salak olduğumu düşünmeye başladım. Mal'da diyebiliriz.
Bu yaşa geldim(30) kimseye bir zararım dokunmadı. Dokunmayacakta.
Hiç kimsenin kötülüğünü düşünmedim, malına göz dikmedim, hakkına girmedim, yalancı olmadım. içten pazarlıkçı olmadım, iftira atmadım.
Diyeceksiniz ki ne güzel.

Yok dostlar yok güzel değil. Karşılığı hep kötü oldu hep zararlı çıktım, hep üzülen ben oldum.
Sanırım; deve,diken ve insan üçlemesinin tam yeri.

Bugüne kadar hayatıma giren hiçbir kadına saygısızlık etmedim, mahremini açık etmedim, el kaldırmadım.
Arkadaşlarıma karşı hep sorumlu davrandım, yapıcı oldum. Anladım , dinledim gerektiginde elimi taşın altına koydum

Hiçbir büyügüme saygısızlık etmedim, hiçbir hayvana kötü muamele yapmadım. Kimsenin tavuğuna kış demedim.

Oldu tabi ki. Hatalarım da günahlarım da, suçum da.
Ama herkes kadar iyi denilecek herkes kadar.

işyerinde bile kisenin yükselişini yalandan alkışlayıp çekememezlik yapmadım. Onun kadar sevindim.
Zaten birçoğumuz zorluklarla büyümedik mi? Yokluğu da çekmedik mi?

Gerek varmı kötülüğe, çekemzliğe içten pazarlığa.
Bence yok, ama insanlar ısrarla var diyor iyi niyetle yaklaşma olan sana olur diyor. Ama bence halen yok
Hep zarar hep zarar. Tek bir faydası yok iyi niyetin. Buradan iyi niyetli olanlara duyrulur. Olmayın!
insanlar bunu kullanıyor, suistimal ediyor.
Kendime not: salaksın oğlum salak...