masumiyet müzesi

Orhan Pamuk'un diğer kitaplarını da okumuş biri olarak kesin mükemmeldir diye hemen alıp hevesle okumaya başladığım kitaptır. Başlarda gayet olayı betimlemeleriyle bana gerçekçi olarak yansıtarak çok hoşuma gitmiştir hatta müzesini de merak etmişimdir. Kitabın ilerleyen sayfalarındaki melankoliyi de çok fazla hissedince-bu iyi mi kötü mü bilemedim yazarın bunu aşırı hissettirmesi beni aşırı yordu açıkcası- yarısında bırakıp başka bir kitaba devam edip soluk almak istediğim kitaptır. Bugün tekrar başlayacağım bakalım görüşlerimi bitiminde editlerim.

Edit: Araya soktuğumun bir sürü başka kitaptan sonra masumiyet müzesi sonunda bitti tadı damağımda kaldı desem yalan olur Orhan Pamuk’un okumaktan daha çok hoşlandığım kitapları olmuştu. O yoğun betimlemeler sonlara doğru insan alıştığından mıdır yoksa olaylar biraz daha hareketlendiğinden midir bilemem o kadar sıkıcı gelmemeye başlamıştı sonundaki hüznü o uzun betimlemelerde anlatılanlardan daha çok hissettim diyebilirim. Bir de müzesini görmek lazım bakalım yakın zaman da gitmeyi düşünüyorum belki müzesini gördükten sonra fikrimi değiştiririm.