kitap yazacak olsanız son cümlesi

Uzaktan bensiz mutlu olduğunu izlemekle cezalandırılmıştım sevginden deliye dönerken. Kalbinde bıraktığı izler neredeyse görünmeyecek kadar silik, kafanın içende yer tutup düşüncelerini meşgul etmeyen, alelade bir arkadaş olarak çevrende olabilmenin dahi ne büyük bir nimet olduğunu çıkarıp aklımdan sıcak servis yapılmış öfkenin görünüşüne aldanarak her şeyimi, seni kaybettim sonra. Arkadaş görünümlü sevgiliydim sen bilmesen de. Açmak için ışığı bahane eden goncaydı kalbim. Bir kibrit çaksaydın karanlığıma sana açacaktı kalbim yedi verenler gibi. Şimdi anılarına muhtacım birbirimize yabancı oluşumuzun.