bugün

ateistlerin kendilerini zeki ve kültürlü sanmaları

tanrıdan kurtulduğumda kendi içime düştüm. Bu açıdan bakarsak bir "kurtuluştan" bahsetmem de pek mümkün değil. benliğimin sınırlarını çizmek ve kendimi tanımak adına yapabileceğim tek şeyin okumak olduğunu fark ettim. bunun beni zeki ve kültürlü kılmasa da, türkiye standartlarına göre ortalamanın biraz üzerine yerleştirdiğini varsayıyorum.
(Burada kendimi teistlerle değil, memleketimin insanıyla kıyaslıyorum.)