uzak mesafe ilişkisi

uzaga gitmeden once kahramanca ilişkimizi evlilige kadar gotururuz cumleleri kullanılır. aradan gecen bir kac ay boyunca her gun, gunun neredeyse yarısı telefonda falan gecirilir. ama yawas yawas belirtisini gosterir uzaklık. ondan sonra cevrene bakınmaya baslarsın. herkes el ele kol kola. keske benim sevgilimde yanımda olsaydın dersin bir an. sonra bu bir anlar artmaya baslar. tabi uzakta olmadan oturu yapılan ufak tefek kavgalar da cozumlenmeden ustu ortuldugu için yavas yavas patlama noktasına dogru gelinir. buna paralel olarak artık telefon gorusmeleri sıklasmaz olur. bazısı gereksiz bazısı gerekli olabilecek kıskanmalar meydana gelir. tabi bunun sonunda da yıpranmalar baslar. birazda anlamak lazım cevrende gordugun yeni insanlara da gozlerin kaymaya baslar. ama bir turlu kopamazsın sevdiginden. acaba seviyomuyum yoksa alıskanlık mı oldu sorusu surekli beynini kurcalamaya baslar o saatten sonra. ve en nihayetinde baska sevdalara kapılıp gidersin. uzulur musun sonunda, belki kahrolursun. cunku bilirsin ki eger sevdigin yanında olsaydı, bu ilişkiyi sehirlerarası yurutme durumunda kalmasaydın her sey cok farklı olurdur ama bunu yasanan surec boka sarmaya basladıgı zamanlarda farkedemezsin. herseyin sonuna gelince farkedersin. ve ondan sonraki hayatının tamamında aynı sehirlerde olsaydık gelecegimiz olsaydı ne olurdu sorusuna kendine sorarsın.bazen bu bir saniye surer bazen dakikalar bazen saatler. ama bir saniye bile surse insanın o bir saniyede cız eden içi omrunden bir omur goturmeye yeter de artar bile. * *