parasızlığın insana öğrettikleri

1) saatlerce yürüyecek kadar olağanüstü bir bünyem olduğunu öğrendim.
geçen gün 1.50 tl'm olmadığı için ankarada yaşayanlar bilir kızılay'dan dikmen-keklik pınarı'na kadar yürüdüm. Evet yanlış okumadın ankaralı o yokuşları tırmandım, 2 buçuk saat sürdü. Gerçekten ankaranın dikmeni bir daha gelirsem sev beni diye boşa demiyorlar. Arkadaş dağ üstüne semt kurmuşlar bildiğin. Ve o gün sadece 1 simit-ayran yemiştim. 2 tl idi. Sonra otobüs param kalmadı yani.

2) açlığa en uzun süre dayanabilen insanlardan biri olduğumu öğrendim.
Bugün de sabah yer fıstığı (1.50 tl) ve sıcak çikolata (1 tl) tükettim. Şu ana kadar mideme başka bir şey girmedi. Ve hala düşüp ölmedim.

3) ne kadar kurnaz olabileceğimi öğrendim.
arkadaşlarla bir mekana gitmiştik. Ve en ucuz yemek 25-30 tl idi. Bende o kadar olsa zaten halk otobüsü kullanmam. Neyse. Sonra annemi aradım ve "haa demek sen de burdasın, tamam ya buluşuruz" tarzı konuştum. Annem ne diyorsun ya tarzı cevap veriyor. Dinlediler tabi konuşmamı. Onlara da ya durum böyle böyle dedim ve ayrıldım. 1,5 tl ile halk otobüsüne binip uzaklaştım, tabi onlar görmeden.

Çok şey daha var da, bunlar en büyük meziyetlerimdi.