Aslında filmlerini izlerken güldüğüm , eğlendiğim değil , tüylerimin diken diken olmasıdır mesele.
Çünkü , Chaplin insanlara hayatın iç acısı yönlerini , sempatik ve içten yolla anlatıyor.
O hayatın her şeye rağmen güzel olduğunu , sistemlerin , işleyişlerin , bu makine çarkından
ibaret hayatın değiştirebileceğini savunuyor her filminde , her hareketinde hatta her mimiğinde.
Filmlerinde her türlü insanla muhattap olur .
kimi zaman sarhoş bir zengin ile arkadaş olur
'' Zenginlerin iki yüzlülüğünü ve acizliğini '' anlatır .
kimi zaman fakir ama içten sevecen insanlarla arkadaş olur
'' Paranın satın alamayacağı '' şeyleri anlatır.
kimi zaman işten atılır ama yinede umutla etrafta dolaşır
'' Sistemin insanı alt edemeyeceğini '' anlatır.
kimi zaman beyaz bir diktatör olur insanlığı faşizmden kurtarır
'' iyiliğin asıl vatan olduğunu '' anlatır.
Aslında çok şey anlatır bize çok , bazen insanlar filmlerini izlerken gülmek yerine ağlasın isterim.
