bugün

küçükken ne olmak isterdiniz şimdi ne oldunuz

Ben küçükken senarist olmak isterdim.
Koca sınıfta asker veya polis olmak istemeyen tek erkektim. 7 yaşındaydım ve senarist olmak istiyodum. Ama cidden hoşuma gidiyordu okumak, izlemek, kurgulamak falan. Kendimi bildim bileli hep kendime dünyalar kurgular oralarda yaşıyomuş gibi oyunlar oynardım.
Sonra eve bilgisayar alındı. Ve her çocuk gibi benim de nevrim döndü. O neydi öyle a*ına koyım. 2 tane kutu var ama içinde herşey var. Her çocuk gibi ben de oyunlara sardım tabi. Pinball ve mayın tarlasıyla başlayan oyun serüvenim, internetteki flash oyunlar ve daha sonra tekken-fifa gibi bilgisayara kurulan oyunlarla devam etti.
Ama her bilgisayarla çok vakit geçiren çocuk gibi ailem benimde bilgisayar mühendisi olacağımı zannetti. Ve kendi yalanlarına inandılar. Artık bende bilgisayar mühendisi tipi vardı ve artık ben bilgisayar mühendisi olmalıydım.

ilkokul 3-4 gibi artık bütün sülale benim bilgisayar mühendisi olacağımı düşünmeye başlamıştı. Çünkü bilgisayarda çok fazla zaman geçiriyordum. Bilmiyorlardı ki soda şişesinden ıslık çalmakla bilgisayarda çok oyun oynamak bilgisayar mühendisliği yolunda aynı etkiye sahip

Ben küçükken senarist olmak isterdim.
Lisede bölüm seçerken eşit ağırlığı seçene kadar bilgisayar mühendisi olacaktım. Sayısala gitmememle birlikte bütün sülale aynı anda beni bilgisayar mühendisliğinden azad etti. Artık hukuk okuyacaktım. Artık bende hakim tipi vardı. Lise sona kadar hukuk okuyacaktım ve ben sülalenin hakimiydim ( hakimi derken hukuk bitirip hakim olan kişisi anlamında)
Üniversite sınavından sonra bölüm seçerken Alayına uluslar arası ilişkiler yazmamla değişik tepkiler almam. Ardından da hakimlikten azad edilip diplomat tipli olmam bir oldu. Ben artık diplomat olacaktım. Ben artık ülkeyi kurtaracaktım.

Ben küçükken senarist olmak isterdim.
Şu an uluslar arası ilişkiler öğrencisiyim ve ben aradan geçen bilgisayar mühendisi, Hakim ve diplomat tipli yıllara inat hala senarist olmak istiyorum.