bugün

1982 anayasası

halkoyuyla kabul edilmesinin şaşırtmaması gereken anayasa. halka da fazla yüklenmenin manası yok bence.

referanduma nasıl gidildiğini falan anlatmaya gerek bile yok. kaos ortamı falan, bunlar bildiğiniz şeyler zaten.

ama gel gelelim, eğer hayır denilseydi ne olacaktı onu doğru dürüst bilen bile yok o dönemin insanları arasında. yani öyle bir hava hakim ki, eğer biz buna hayır dersek, ordu anayasayı toptan rafa kaldırır, tıpkı güney amerika ülkelerinde olduğu gibi sittin sene de o koltuktan kalkmaz diye korkuyor millet. kim haksız olduklarını söyleyebilir? arkadaşım, bu normal bir halk oylaması değil ki. halkın oyunu rafa kaldıran bir güç, halk oylamasına gidiyor. bu seçimin hükmü nedir ki?

yine de millet direnç gösterebilirdi belki. daha fazla ses çıkarabilirdi. bu noktada da görüyoruz ki pek istekli değillerdi maalesef. çünkü 80 öncesi dönem de öyle çok mumla aranacak bir dönem değildi dediğim gibi.

işte demokrasi sandıktan ibarettir söyleminin yanlışlığını anlatmaya çalışıyoruz yıllardır. bu, en güzel kanıtı. sandık demokrasisiyle ancak bu kadar olur.

bu anayasa eninde sonunda değişecek. ancak dediğim dedik bir tavırla değil, konsensusa dayalı olarak; kıl payıyla değil, halkın/meclisin önemli bir kısmının onayını alarak yürürlüğe girmeli yeni anayasa. ve birincil amacı da hükümeti korumak ve ihya etmek değil, vatandaşı korumak olmalı.